Jeśli chodzi o spacer po sklepie spożywczym lub zamawianie menu bez zdjęć, przez większość czasu wiemy, co dostaniemy. Ciasto będzie kawałkiem czegoś słodkiego, owocowego i łuszczącego się. Curry będzie Pikantny i wypełnione czymś w rodzaju kurczaka. A klops będzie, no cóż, mielonym mięsem w kształcie bochenka. Ale spójrz wstecz na historię, a przekonasz się, że kiedy nasi przodkowie upiekli ciasto, było zupełnie inaczej.
To nie tylko żywność, którą produkujemy, to także żywność, którą uprawiamy. Ludzie jedzą owoce, warzywa i mięso od bardzo dawna — tak długo, że ewoluowały po drodze. Selektywnie hodowaliśmy rzeczy, aby dać nam więcej dobrych rzeczy, a mniej odpadów, a w niektórych przypadkach oznacza to, że mamy teraz coś, czego nasi przodkowie nawet nie rozpoznaliby.
I to jest całkiem dzikie. Przyjrzyjmy się więc, jakie produkty spożywcze zmieniły swój wygląd… i przygotujmy się na szansę, że ktoś kiedykolwiek rozwinie wehikuł czasu . Przynajmniej będziesz wiedział!
Nienawidzisz nasion arbuza? Nie masz szczęścia
Wikipedia W pewnym okresie między 1645 a 1672 r. włoski malarz martwej natury Giovanni zmęczony namalował scenę z brzoskwiniami, gruszkami i innymi owocami, w tym bardzo dziwnie wyglądającą rzeczą w dolnym rogu, która została pokrojona na kawałki. To dobrze dla nas, że dokonał tego konkretnego artystycznego wyboru, ponieważ daje nam to wgląd w to, co znał jako arbuz . Jeśli nienawidzisz nasion, nienawidzisz siedemnastowiecznych arbuzów.
gotowanie z nealys
Według profesora Uniwersytetu Wisconsin Jamesa Nienhuisa (via Vox ), patrząc wstecz na wielowiekowe dzieła sztuki, można fascynujący wgląd w to, jak wyglądały owoce i warzywa, zanim zaczęliśmy je selektywnie uprawiać. Na przykład arbuz pochodził z Afryki i prawdopodobnie w XVII wieku był znanym ogrodnikiem w Europie. Podejrzewa, że mięso nie różniło się zbytnio od dzisiejszego arbuza i byłoby super słodkim przysmakiem.
W ciągu następnych kilku stuleci ogrodnicy zaczęli selektywnie hodować arbuzy, aby mieć więcej jasnoczerwonego miąższu, a mniej białej skórki. Zabawny fakt, którym możesz się podzielić na następnym grillu: czerwona część, którą kochasz, to w rzeczywistości łożysko arbuza, a czarne nasiona, które pomalował Stanchi, są znakiem, że jego arbuz był w pełni dojrzały i gotowy do spożycia — mimo że wygląda niesamowicie inaczej niż arbuz pokrojone i podawane dzisiaj w słoneczne letnie dni.
Dziury w bananie sprawiłyby, że twoja skóra cierpnie
Warut Roonguthai, Wikipedia Wszyscy wiemy, jak wygląda dziś banan. Ale jeśli obrałeś jednego z dzikich przodków dzisiejszych współczesnych owoców, cóż, powiedzmy tylko, że jeśli cierpisz na trypofobia — strach przed dziurami — twoja reakcja lotu wskoczyłaby na wyższy bieg. Dzikie banany są po prostu obrzydliwe.
Na szczęście dla nas banany które dziś kupujesz w sklepie spożywczym, zostały zhybrydyzowane, wyhodowane i udomowione w miękkie, miękkie owoce, które wszyscy znamy i kochamy. Według Myśl Co , jest to proces, który rozpoczął się około 13500 do 10700 lat temu na obszarach takich jak Sri Lanka i Chiny. Najstarsze oznaki zażywania dzikich bananów i przekształcania ich w legalną uprawę pochodzą z Papui Nowej Gwinei i prawdopodobnie zmieniały formę tak wiele razy, że nie można ich wszystkich udokumentować.
O dziwo, możliwe, że w niedalekiej przyszłości zobaczymy kolejną zmianę w bananie. Banan, który jemy dzisiaj, to Cavendish, który Insider biznesowy mówi zastąpił Gros Michela w 1947 roku po wybuchu wyniszczającej choroby panamskiej. Ale biorąc pod uwagę, że te sterylne, sklonowane banany są bardzo podatne na nowy szczep grzyba o nazwie Tropical Race 4, możemy być u progu zupełnie nowego banana. Mam nadzieję, że bez dziur.
Kukurydza miała kiedyś kolce
John Doebley, Wikipedia Kukurydza przebyła długą drogę, odkąd rolnicy w Meksyku zaczęli wybierać ziarna z największych i najlepszych kłosów do sadzenia na następny sezon. Te pierwsze kroki w kierunku udomowienia miały miejsce około 10 000 lat temu i według Uniwersytet w Utah , stało się to zaskakująco szybko.
Przedstawiono kilka teorii na temat udomowienia kukurydzy, ale najbardziej popularna jest to, że kukurydza powstała jako genetyczna mutacja teosinte, trawy, która ma ziarna, które nie tylko wyglądają podobnie do kukurydzy, ale które mogą krzyżować się z dzisiejszymi kukurydza i produkują żywotne potomstwo. Naukowcy ustalili, że istnieje tylko pięć genów, które różnią się między teosinte a kukurydzą, pomimo różnicy w wyglądzie.
Myśl Co mówi, że dzikie jądra teosinte to małe, twarde nasiona, które rosną w długich kłosach, składających się tylko z pięciu do siedmiu rzędów, podczas gdy kukurydza straciła te twarde nasiona i zastąpiła je łuskami, które uniemożliwiają rozmnażanie bez zakłóceń. Jeśli nie znosisz wyłuskiwać tuzina uszu kukurydza na kolację wyobraź sobie, że musisz rozbić ziarno setek kolców teosinte na posiłek.
A co z tymi jabłkami?
Dzisiejsze jabłka są pyszne, ogromne i jaskrawo kolorowe, od super słodkich po super cierpkie. Ale żadne z tych jabłek nie wyrosło na dziko i trzeba było wielu starannych upraw, aby uzyskać te odmiany, które uważamy za oczywiste za każdym razem, gdy idziemy do supermarket .
Według BBC , starożytny przodek Babci Smith i Honeycrisp wciąż tam jest... na razie. To jest nazwane Malus sieversii , i zdają się rosnąć dziko tylko w lasach Kazachstanu, gdzie zjadają je i roznoszą niedźwiedzie. National Geographic mówi, że jest to jeden z czterech prawdopodobnych przodków zworników współczesnych jabłek i są one opisywane jako bardzo małe, ale bardzo słodkie. Pojedyncze dzikie drzewo może mieć tęczę różnokolorowych jabłek, a nawet będą smakować inaczej.
Jabłka zostały udomowione około 3000 do 4000 lat temu, wraz z kilkoma innymi odmianami, które rosły dziko wzdłuż Jedwabnego Szlaku. Niestety, gdy zaczęto je uprawiać ze względu na smak, rozmiar i jednolitość, straciły również część swojej tolerancji na takie rzeczy, jak choroby i zmieniający się klimat. Powrót do lasów Kazachstanu i ponowne pobranie próbek ze starych jabłek, które tam rosną, może odblokować nowy potencjał hodowli twardszych, wciąż pysznych jabłek i być może zobaczymy kolejną zmianę w tej podstawowej ofercie obiadowej.
Dzisiejsze pianki wcale nie są piankami
Marshmallows może wydawać się dziwną miksturą sporządzoną we współczesnym świecie, ale w rzeczywistości oba są niesamowicie stare i kiedyś miały właściwości lecznicze.
Prawoślaz to w rzeczywistości roślina, którą starożytni Grecy używali do robienia balsamów, balsamów i mikstur już w IX wieku p.n.e. Mentalna nić mówi, że był używany przez starożytnych do wszystkiego, od leczenia przeciwzapalnego i bólu zęba po środek przeczyszczający.
Pierwszymi, którzy zrobili z tego cukierki, byli starożytni Egipcjanie, ale ich ofiary dla klas szlacheckich i bogów nie były pysznymi poduszkami dobroci, była to mieszanka soku z pianki, miodu i orzechów. To... właściwie nie brzmi tak źle.
Ptasie mleczko zaczęło przekształcać się w coś, co rozpoznaliśmy w XIX wieku, kiedy francuscy cukiernicy wzięli suszony korzeń prawoślazu i połączyli go z białkami jajek, cukrem i wodą. Sprzedali go jako super zdrowy smakołyk w formie batonów i pastylek do ssania, więc nie było to całkiem to, co znamy dzisiaj. A oto dziwna rzecz — użycie ekstraktu z prawoślazu wymagało czasu na suszenie, więc cukiernicy upuszczali prawoślazu i dodawali żelatynę. Tekstura i kształt dzisiejszych marshmallows bez pianki pojawiły się w latach 50. XX wieku i są prawie przeciwieństwem leczniczych.
Ciasta nie były słodkie, owocowe... ani nawet jadalne
Nie ma to jak odgryzienie pysznego jabłka stopa , ale spójrz wstecz na niektóre z pierwszych ciast, a przekonasz się, że bardzo się różniły.
Na początek były pikantne, a nie słodkie. Nie jest to zbyt dziwne, ponieważ pikantne ciasta są nadal popularne w miejscach takich jak Wielka Brytania. Ale wróć do średniowiecza, a zobaczysz, że wczesne ciasta nie były robione z łuszczącą się skórką. Skórki nie były nawet jadalne! Nazywano je trumnami, a idealna trumna była zrobiona tylko z mąki i wody i zaprojektowana jako bardziej naczynie do serwowania czegoś niż część potrawy do spożycia. Były to twarde naczynia, które mogły samodzielnie stać, a kucharze napełniali je wszelkiego rodzaju dobrami — takimi jak minogi i wrony — a następnie zamykali je i używali trumny jako naczynia do pieczenia.
Kiedy było podawane, jadłeś tylko to, co było upieczone w środku. Czasami ciasta były bardziej rozrywką niż jedzeniem. Żywe ptaki, żaby i od czasu do czasu osoby zostały zapieczętowane w środku, a następnie wypuszczone ku uciesze gości przy stole, mówi Atlas Obscura .
Mieli słodkie ciasta w średniowieczu, ale nazywano je tarty, a ponieważ zwykle ich brakowało cukier , nie były takie słodkie. Dopiero gdy Brytyjczycy założyli plantacje cukru w XVIII wieku, ciasta zaczęły – na szczęście – zamieniać się w ciasta, które znamy dzisiaj (poprzez Łupek ).
gulasz z kurczaka z zielonego chili
Tak, mięso mielone naprawdę było mięsem
Mięso mielone po prostu brzmi obrzydliwie, ale nie powinno. Przynajmniej nie teraz. Dzisiaj są to w zasadzie suszone owoce, przyprawy i trochę alkoholu na dokładkę, a kto nie może się z tym pogodzić? Dziś jasne, ale według Almanach Rolników , to naprawdę zaczęło się jako mięso.
Pierwotnie mięso mielone było zwykle przygotowywane z baraniny, cukru i alkoholu i był to w zasadzie sposób na konserwowanie mięsa. Zaczęło się zmieniać w coś innego w czasach wypraw krzyżowych, w XI wieku. Ci, którzy wrócili z Ziemi Świętej, przynieśli ze sobą goździki, cynamon i gałkę muszkatołową, a kucharze używali tych przypraw do reprezentowania darów, które trzej mędrcy przynieśli Jezusowi w żłobie – dlatego wciąż uważamy je za tradycyjne przyprawy świąteczne. Mince Pasztety były robione z mięsa i tych trzech przypraw (i posypane małym jadalnym Jezusem, bo ludzie zawsze byli dziwne .)
Mięso mielone stało się nieco bardziej zróżnicowane w XV-XVII wieku, kiedy do mięsa dodawano suszone owoce i ocet winny — czasami wino — było płynem z wyboru. Została ona zastąpiona przez brandy w 1900 roku i chociaż była podstawą dobrej starej kuchni wiejskiej, pozostała w epoce wiktoriańskiej Świąteczna tradycja , także. Zmiana, Co gotuje Ameryka? Uwagi, pojawiły się głównie dlatego, że owoce i przyprawy stały się łatwiej dostępne około XVII wieku i dopiero w połowie XX wieku całkowicie pozbyliśmy się mięsa.
Pieczeń kiedyś był... mądry
Meatloaf istnieje od dawna i bez względu na to, jak bardzo pokochasz Słynnego Klopsa Babci, prawdopodobnie nienawidzisz Słynnego Klopsa Babci.
Według Skręcone , jedna z pierwszych potraw, które możemy rozpoznać jako klops, pochodzi z czasów starożytnego Rzymu. Pochowany w zbiorze przepisów jest taki, który opisuje robienie pasztecików z mięsa, chleba, przypraw i wina, które brzmią dobrze, dopóki nie uznasz, że wymagało to również różnych rodzajów gotowanego mózgu. Został również uformowany w paszteciki, a nie w bochenek, więc jest.
lista smaków górskiej rosy
Między starożytnym Rzymem a rewolucją przemysłową klops był daniem, które pozwalało kucharzom upewnić się, że nic się nie zmarnuje. To było hot dog swoich czasów, wypełniony wszelkiego rodzaju kawałkami zwierzęcia, których nie można było użyć nigdzie indziej. Ludzie zaczęli być bardziej kreatywni, gdy mieli w swoich domach maszynki do mielenia mięsa, a przez cały XIX wiek jedli klops… na śniadanie.
Rozwój przemysłu pakowania mięsa w latach 90. XIX wieku oznaczał, że było jeszcze więcej skrawków do zgarnięcia, a klops nadal był dość kiepski. To było idealne na trudne czasy, takie jak kryzys i podczas II wojny światowej, mówi Smacznego , a ludzie wrzucali wszystko, od podrobów po płatki zbożowe. Zamów pieczeń z menu z lat 50., a może dostaniesz coś z połówkami brzoskwini nadziewanymi ketchupem. Na szczęście nie żyjemy już w latach pięćdziesiątych.
Torty weselne nie były warte zdjęcia
Pomysł serwowania tort weselny na weselu jest zaskakująco stara i jest to tradycja, która sięga co najmniej starożytnego Rzymu. Ale według Gastronomia , starożytne rzymskie torty weselne nie były tymi samymi słodkimi wieżami lukru i kwiatów fondant, które dziś zdobią stoły na środku stołu.
Pierwotnie były to „ciasta” zrobione z pszenicy lub jęczmienia i przypominały współczesną bułkę. W rzeczywistości odegrali główną rolę w ceremonii: małżeństwo zostało sfinalizowane, gdy tort został przełamany przez pannę młodą — uważano to za sposób na obdarowanie ich szczęściem — a następnie, jako pierwszy akt małżeństwa, zjedliśmy trochę razem. Goście później zebrali okruchy – wszystko na szczęście – i stopniowo tradycja nieco się zmieniła, a ciasta stały się nieco słodsze.
W średniowieczu torty weselne trochę się zmieniły, ale nadal nie przypominały dzisiejszych. Angielskie torty weselne często były wieżą słodkich bułek, a jeśli szczęśliwa para mogła pocałować się nad nią, ich przyszłość uważano za pomyślną. Pierwszym przepisem, jaki kiedykolwiek znaleziono, zapisanym jako „tort weselny”, był w rzeczywistości „ciasto panny młodej”, a to było bardzo dosłowne ciasto wypełnione takimi rzeczami, jak ostrygi, grzebienie koguta i jądra jagnięce. To było w 1685 roku i na szczęście od tego czasu wszystko się zmieniło – głównie dzięki rosnącej dostępności cukru.
Oto twoje następne curry
Curry jest pyszne i jest jedną z tych rzeczy, które jeśli nie jesz regularnie, to powinieneś. Dziś jest zwykle przyrządzany z kurczaka lub wołowiny, ma mnóstwo przypraw i kremowego sosu dzięki pomidorom, śmietance, jogurtowi lub mleku kokosowemu. Wczesne curry? Nie do końca to samo.
Archeologia to całkiem fajna rzecz i niesamowite, czego możemy się dziś nauczyć. Według BBC , naukowcy pracujący w wykopaliskach Farmana w Indiach zastosowali w swoich odkryciach bardzo fajną naukę. Wzięli 4000-letnie doniczki, przeanalizowali cząsteczki skrobi, a następnie porównali je z markerami skrobiowymi pozostawionymi przez różne produkty spożywcze. Wśród rzeczy, które znaleźli, był przepis na to, co było zasadniczo pierwszym curry — a przynajmniej pierwszym, jakie do tej pory znaleźliśmy. Były tylko cztery składniki: bakłażan, kurkuma, imbir i sól, i chociaż to dalekie od dzisiejszego curry, przynajmniej możesz to zrobić!
Oto fajna rzecz: znaleźli również ślady wielu innych produktów spożywczych dostępnych w tym samym czasie, co pierwsze curry z bakłażana, i zasugerowali zrobienie własnego proto-curry z dodatkiem kminku, oleju sezamowego i odrobiny pokrojonego w kostkę mango.
Dziki kiedyś staną się bekonem
Jeśli chodzi o kamienie milowe w rozwoju ludzkości, przejście od łowiectwa i zbieractwa do udomowienia i rolnictwa jest dość duże. Archeolodzy i historycy wciąż nie są pewni, jak to wszystko się wydarzyło, ale są dość pewni, że świnie zostały udomowione wcześnie i niezależnie w różnych obszarach. Ludzkość żyła obok świń i jadła je około 10 000 lat temu, a ludzie we wschodniej Turcji wydają się być pierwszymi, którzy to zrobili.
Świnie, które po raz pierwszy sprawiły, że nasi przodkowie powiedzieli: „Hej, to wygląda smacznie, założę się, że mogę to pogłaskać”, nie przypominały współczesnych świń, które wkładamy do filiżanek, fotografujemy na Instagram, a potem robimy kanapki z bekonem. Według Rozmowa , naukowcy byli w stanie prześledzić DNA współczesnej świni z powrotem do ich przodków dzików. Różne świnie zostały powiązane z różnymi populacjami dzików, ale porównanie 6000-letnich czaszek świń i dzików pokazuje, że już udomowione wersje stawały się coraz mniejsze i – przypuszczalnie – bardziej posłuszne i łatwiejsze w obsłudze, z kłami, które stawały się coraz mniejsze .
To, jak doszło do udomowienia, jest nadal przedmiotem dyskusji, ale Myśl Co mówi, że ogólnie zgadza się, że niektórzy myśliwi mogli zacząć zdawać sobie sprawę, że łatwiej jest trzymać świnie w domu niż ich szukać, i zaczęli hodować te z lepszymi usposobieniem. W końcu te bardziej uległe świnie stworzyły linie prosiąt, które były jeszcze bardziej uległe niż poprzednie, ostatecznie dając nam świnie, które znamy (i uwielbiamy jeść) dzisiaj.
