Jell-O to praktycznie instytucja amerykańska. Od czasu jego wynalezienia prawie 150 lat temu, ten popularny żelkowy przysmak stał się jednym z najbardziej lubianych deserów w kraju — częściowo dzięki przystępnej cenie, ale głównie dzięki swojej wszechstronności. To jest ponieważ Galaretka może pasować do wszystkiego : może być stosowany do drobiazgów, ciast, ciast, musów, ponczów, ciastek, sałatek, a nawet napojów. Chcesz urozmaicić deser? Po prostu dodaj galaretkę. Chcesz przygotować szybką, łatwą, ale ładną przekąskę dla dzieci? Zrób galaretkę. Przechodzisz przez szczególnie złe rozstanie i masz ochotę spożyć masę ciała w cukrze? Jell-O jest tam, gdzie jest.
Więc jak to się robi? Oczywiście wszyscy wiemy, jak się go przygotowuje — rozpuszcza się go w wodzie, chłodzi i pozwala stwardnieć. Ale co to jest? Galaretka zrobiony z? Kto to wymyślił? Czy to jest dla ciebie złe? I czy rzeczywiście zawiera końskie kopyta? Cóż, mamy cię przy sobie. Od długiej historii po kluczowe składniki, po liczne zastosowania w kuchni, tak naprawdę powstaje Jell-O.
Galaretka zaczyna się od żelatyny... ale co to jest?
Kluczowym składnikiem galaretki – tym, co naprawdę czyni go tym, czym jest – jest żelatyna. Oczywiście, prawdopodobnie słyszałeś o tym wcześniej i być może słyszałeś też o tym dość makabryczne plotki. Więc co to jest?
Krótko mówiąc: to bezsmakowy, bezbarwny składnik pochodzący z kolagenu zwierzęcego . Żelatyna występuje naturalnie w mięsie, kościach i chrząstkach różnych zwierząt i jest powodem, dla którego mięsne zupy lub buliony zaczynają zestalać się po wystarczająco długim schłodzeniu. Ogólnie rzecz biorąc, kolageny, z których pochodzi żelatyna, pochodzą ze skóry zwierzęcia, ścięgien, więzadeł i kości . Dlatego wiele osób – w tym wegan i wyznawców niektórych religii – nie jest w stanie jeść galaretki O i innych pokarmów zawierających żelatynę (takich jak Pianki ).
Podczas procesu produkcyjnego te tkanki łączne są gotowane, suszone, traktowane kwasem i filtrowane w celu ekstrakcji kolagenu. To jest następnie suszone i mielone na proszek. Ten proszek może być dodawany do płynów, aby nadać im charakterystyczną, niezdarną charakterystykę, z której Jell-O jest tak dobrze znany – ale tylko wtedy, gdy jest dobrze zrobione.
Nauka działa w ten sposób. Po rozpuszczeniu sproszkowanej żelatyny w zimnej wodzie granulki żelatyny stają się nawodnione. Kiedy dodasz tę mieszankę do ciepłego płynu, cząsteczki kolagenu zaczynają się rozciągać i rozluźniać. Następnie, gdy włożysz miksturę do lodówki, te w pełni uwodnione cząsteczki żelatyny łączą się ponownie, zamieniając płyn w galaretę. Zupełnie jak magia, prawda?
Co jeszcze jest w galarecie?
Oczywiście Jel-O zawiera kilka innych składników oprócz żelatyny. Jednym z kluczowych składników Jell-O jest słodzik: zwykle aspartam, rodzaj sztucznego, bezkalorycznego słodzika, ale czasami także cukier. Jell-O zawiera również sztuczne aromaty – jak inaczej myślisz, że smakuje tak dobrze?
Następnie masz swoje barwniki spożywcze. Obecnie Jell-O ma kilka produktów wykonanych z naturalne składniki . Jednak większość rodzajów galaretki nadal wytwarzana jest ze sztucznych barwników spożywczych. Połącz to wszystko razem, a otrzymasz zaskakująco obszerną listę składników.
najlepsze kawałki mięsa
Weźmy na przykład Strawberry Jell-O. Ten rodzaj galaretki O zawiera nie tylko żelatynę, ale także cukier, kwas adypinowy, sztuczny aromat, fosforan disodowy, cytrynian sodu, kwas fumarowy i czerwony barwnik #40. Tymczasem galaretka czarna wiśnia bez cukru zawiera te same składniki, tylko z aspartamem zamiast cukru i nieco innym barwnikiem (maltodekstryną i niebieskim barwnikiem #1). Chociaż można założyć, że większość galaretek zawiera te same podstawowe składniki, jedynym sposobem na poznanie szczegółów jest sprawdzenie etykiety.
Czy Jell-O zawiera końskie kopyta?
Alan Crowhurst/Getty Images Jest to stosunkowo powszechna plotka, choć wydaje się, że nieco spadła od czasu nadejścia ery Internetu. Wszyscy to słyszeliśmy, chociaż: Galaretka O zawiera końskie kopyta . Ale czy to prawda?
Jednym słowem? Nie. Korzenie tej plotki są oczywiście oczywiste. Żelatyna jest wytwarzana z kolagenu, który pochodzi z tkanki łącznej w mięsie zwierzęcym, co oznacza, że masz rację mówiąc, że Jell-O zawiera kości i skórę zwierząt. Ale już to wiesz, prawda? Ważne jest, aby wiedzieć, że po pierwsze żelatyna nie jest zwykle wytwarzana z konia — zwykle w procesie produkcyjnym wykorzystywana jest tkanka łączna krów i świń. Przypuszczalnie dzieje się tak dlatego, że krowy i świnie są znacznie częściej hodowane i ubijane niż konie, więc ich skóra i kości są znacznie łatwiejsze do zdobycia.
Ale to nie jedyny powód, dla którego plotki o „końskich kopytach” nie utrzymują się. Istnieje również fakt, że kopyto zwierzęcia w ogóle nie zawiera żelatyny. Zamiast tego kopyto wykonane jest z keratyny, innego rodzaju białka, które można znaleźć również w skorupach żółwi i ludzkich paznokciach. Białko to może mieć podobny efekt jak żelatyna — w rzeczywistości jest powszechnie używane do produkcji kleju — ale zaufaj nam, nie znajdziesz go w galarecie.
Czy galaretka jest dla ciebie dobra?
Nie wyobrażasz sobie, że wiele osób uważa galaretę za szczególnie zdrową żywność i można śmiało powiedzieć, że nie ma tu niespodzianki. To nie jest.
Podczas gdy Jell-O jest niskokaloryczny i beztłuszczowy , to nie jest dla ciebie dobre. Jedna porcja Jell-O zawiera około 80 kalorii, 1,6 grama białka i 18 gramów cukru. Nawet warianty bez cukru nie są świetne. Jedna porcja galaretki bez cukru zwykle zawiera 13 kalorii, 1 gram białka i nie zawiera cukru; ale sztuczne słodziki mogą nadal mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Jednak poza zawartością cukru ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że Jell-O zawiera praktycznie zero składników odżywczych. Oznacza to, że nie otrzymujesz z niego żadnych witamin ani minerałów. Biorąc pod uwagę, że ma również niską zawartość białka i błonnika, trudno jest wysuwać wiele argumentów za Jell-O jako zdrową żywnością. Jeśli chodzi o odżywianie, te rzeczy to w zasadzie tylko cukier z odrobiną białka.
Island sposób sorbet costco
Soylent Jell-O składa się z ludzi
Teraz jest dosłownie zerowa szansa, że dotarłeś tak daleko i nie zastanawiałeś się, czy Galaretka O może być zrobiona z ludzi. I dobra wiadomość! Na pewno może.
W 2011, Popularna nauka zgłoszono, że naukowcy opracowują 'nowe podejście' do wytwarzania żelatyny pochodzącej od ludzi, w ilościach wystarczających do zastąpienia żelatyny pochodzenia zwierzęcego stosowanego obecnie w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym i kosmetycznym. Aby stworzyć ten rodzaj żelatyny, 'ludzkie geny są wprowadzane do szczepów drożdży, które są dostrojone do wytwarzania żelatyny w określony, kontrolowany sposób'.
kto robi masło orzechowe Jiff?
Oczywiście jest w tym aspekt środowiskowy, ale nie był to jedyny powód, dla którego rozpoczęto te badania. Ponieważ żelatyna pochodzi od zwierząt, w rzeczywistości ma bardzo niewielkie ryzyko wywołania odpowiedzi immunologicznych u ludzi lub przenoszenia chorób zakaźnych. Ci naukowcy uważają, że te problemy – a także inne problemy z jakością, z którymi często wiąże się żelatyna zwierzęca – można faktycznie rozwiązać, tworząc żelatynę z ludzi.
Ale ten nowy rodzaj żelatyny rodzi również interesującą zagadkę: czy jest wegetariańska? A może jest to rzeczywiście bardzo dziwny rodzaj etycznego kanibalizmu? Chociaż ludzka żelatyna nie osiągnęła jeszcze komercyjnej fazy swojego rozwoju, może jeszcze pojawić się w sklepach w nadchodzących latach. Pytanie brzmi – czy byś tego spróbował?
Dostępne są wegańskie opcje galaretki
Jeśli jesteś fanem galaretki, który wolisz nie jeść czegoś, co jest zrobione ze świńskich uszu, ścięgien krów lub ludzkich genów, być może szukasz wegańskiej żelatyny. Na szczęście są wiele opcji tam .
Do produkcji wegańskiej żelatyny można użyć wielu różnych składników. Pierwszy to agar-agar. Podobnie jak żelatyna, ten ekstrakt z wodorostów jest bezsmakowy, bezwonny i bezbarwny i z łatwością występuje w postaci sproszkowanej. To taki agar-agar, który można zastąpić żelatyną w stosunku 1:1. (Płatki i batony agar-agar są różne; na jedną filiżankę płynu należy użyć jednej łyżki płatków lub pół batonika.) Wystarczy rozpuścić agar w płynie — w razie potrzeby zmiksować — przed pozostawieniem mieszanki ustawić w temperaturze pokojowej na około godzinę.
Jest też pektyna, która jest wytwarzana ze skórek i skórek owoców i jest najczęściej używana do zagęszczania dżemów, galaretek i marmolad. Aby prawidłowo żelować, musisz dodać trochę cukru. Dodaj pięć filiżanek cukru do każdego opakowania sproszkowanej pektyny lub od trzech do czterech filiżanek do każdej torebki płynnej pektyny. Dodaj trochę soku z cytryny, aby uzyskać kwasowość i masz gotowy substytut żelatyny.
Możesz także spróbować karageniny lub gum roślinnych. Należy tylko pamiętać, że wiążą się one z własnymi problemami: karagenina jest związana z problemami żołądkowo-jelitowymi, podczas gdy niektórzy ludzie mają trudności z trawieniem niektórych gum roślinnych.
Jell-O miał dziwne smaki
Jedną z najlepszych rzeczy w Jell-O jest to, że może mieć praktycznie dowolny smak – a kiedy mówimy o dowolnym smaku, mamy na myśli każdy smak. Niektóre z najpopularniejszych smaków Jel-O do sklepów przez lata trafiły między innymi truskawki, pomarańcze, wiśnie, arbuzy i mango. Czasami popularne desery Jell-O pchały łódź nieco dalej, z takimi smakami jak poncz owocowy, niebieski jagodowy, tropikalna fusion i morela. Ale oni nie są że dziwne, prawda?
Cóż, z biegiem lat Jell-O wprowadzono i wycofano gama naprawdę dziwnych smaków . Na przykład seler, jeśli jesteś osobą, która woli galaretki słone i wodniste. A co powiesz na włoską sałatkę, gdy musisz po prostu pożreć resztki pomidorów i mozzarelli w galarecie. Jeszcze smaczniejsze odmiany, takie jak mieszane warzywa i przyprawione pomidory (w porządku, kiedy mówiliśmy „smaczne”...) zostały niestety wycięte z listy Jel-O.
Niektóre z dziwniejszych słodkich smaków Galaretki zawierają gumę balonową, czekoladę i kawę – na wszelki wypadek, gdybyś potrzebował przypomnienia, jak daleko zaszliśmy od czasu tych oryginalnych galaretowatych mięs w XV wieku. Jell-O zrobił również colę, watę cukrową, syrop klonowy i musujące mandarynki Jell-Os. Bo czemu nie?
Krótka historia sałatek Jel-O
Jedno z naprawdę kultowych zastosowań Galaretki O — choć nie jest tak popularne jak kiedyś — jest sałatka z galaretką? . Według autorki, Laury Shapiro, na początku XX wieku „nic tak szybko nie zidentyfikowało posiłku jako ekskluzywnego, efektownego i artystycznego jak wspaniała sałatka”. Wynalezienie galaretki i jej rosnąca popularność w Ameryce dały gospodyniom domowym możliwość zaprezentowania swoich wspaniałych, fantazyjnych sałatek w jeszcze bardziej ekscytujący sposób.
Te galaretki stają się tak popularne, ponieważ „nie było w nich nic podobnego do sałatki”, mówi Shapiro. „Zjadłeś deser i nazwałeś go sałatką… był wyjątkowo słodki, co było celem ogromnej ilości amerykańskiej kuchni i jedzenia”.
W połowie lat 70. praktycznie niemożliwe było uczestnictwo w amerykańskim przyjęciu, pikniku lub biesiadowaniu bez przynajmniej jednej sałatki galaretki. Niestety nie wszystkie były smaczne. „Słodka sałatka galaretka”, mówi autorka artykułów kulinarnych Wendy Tien, „doprowadziła mnie do perfekcji sztuki udawania, że kęsam porządnie i wyrzucania jej do serwetki”.
Ale nie zniknęły całkowicie. W rzeczywistości niektórzy ludzie, jak szef kuchni Junji Umezu, nadal robią je w domu. Powiedział, że tuż przed Świętem Dziękczynienia 2013 Opiekun będzie robił „oliwkę, seler i słodką paprykę w mieszance żelatyny z dodatkiem soku z cytryny”. Kontynuował: „Co roku mamy je na Święto Dziękczynienia. Osobiście ją wykopuję — dobra konsystencja i smak — ale z tym dorastałem. Z drugiej strony moja żona uważa, że to obrzydliwe.
Istnieje wiele sposobów na zrobienie ujęć galaretki
Ach, galaretki. Podstawa imprezowania w zachodnim świecie. Zmora wielu studentów pierwszego roku studiów. Galaretowata, pyszna mikstura, którą można określić tylko jako jednocześnie jeden z najlepszych i najgorszych pomysłów, jakie kiedykolwiek wymyśliła ludzkość.
ciasteczka z kawałkami czekolady costco
Jednym z największych problemów, jakie ludzie mają z zastrzykami z galaretki, jest to, że się z nich upijają droga za szybko. Dzieje się tak dlatego, że kiedy spożywasz alkohol w postaci stałej, nie rozpuszcza się on na języku tak bardzo, jak płyn, co oznacza, że smakujesz go mniej. Oczywiście oznacza to kłopoty. Według Poważne jedzenie , standardowy przepis na galaretki zwykle wymaga 5 uncji 80-procentowej wódki i 11 uncji wody. Niestety, ten standardowy strzał zakończy się degustacją rozwodnioną; ale mocniejszy strzał może sprawić, że zaczniesz martwić się zupełnie nowym światem. Więc jak to zrobić dobrze?
Pomóc może zabawa teksturą. Używanie gumy ksantanowej jako zagęszczacza zamiast żelatyny często może stworzyć galaretowatą powłokę zewnętrzną i płynne wnętrze, dając ci coś, co zasadniczo przypomina mały granat alkoholowy, który pęka po ugryzieniu. Możesz również użyć syropu kukurydzianego i białka jajka, aby nadać galaretom alkoholowym bardziej puszystą konsystencję.
Możesz też spróbuj nowych smaków poprzez wykorzystanie w innych alkoholach i dodatkach. Wódka w truskawkowym shotu Jel-O to jedno, ale co z shotami Cosmopolitan Jell-O? Strzały z galaretki Guinnessa? Strzały Mojito Jel-O? Niebo jest granicą — po prostu nie próbuj ich wszystkich naraz.
Żelatyna ma długą historię przed galaretą
Substancje podobne do żelatyny zostały wymienione w zapisach historycznych, które sięgają czasów rzymskich, ale żelatyna, jaką znamy, pojawia się na początku XV wieku. W tym okresie średniowieczni kucharze wykorzystywali żelatynę zrobioną z bulionów z ugotowanych świńskich uszu i łap do robienia „galaretek”.
Te galaretki były lubiane zarówno ze względu na ich dziwną konsystencję, jak i zdolność do zapobiegania psuciu się mięsa i warzyw, które były w nich zamknięte. (Ta technika jest nadal stosowana w niektórych miejscach dzisiaj, w potrawach takich jak tradycyjne angielskie placki wieprzowe .) Kiedy później Kościół katolicki zalecił swoim wyznawcom, aby nie spożywali mięsa w piątki, średniowieczni kucharze opracowali galaretki rybne, aby sobie z tym poradzić – zwykle z węgorza.
giada de laurentiis rozwody
Jednak pod koniec średniowiecza w końcu powstały słodkie galaretki; chociaż wiele z nich wywodzi swoją konsystencję ze składników takich jak pektyna – która pochodzi z owoców – a nie żelatyna. W 1818 r. po raz pierwszy wyprodukowano przemysłowo żelatynę. W połowie XIX wieku pierwsza mieszanka deserów żelatynowych została opatentowana przez nowojorskiego przemysłowca i magnata klejów, Petera Coopera. Jego sproszkowana mieszanka żelatynowa została sporządzona z przetworzonych cytryn, cukru, jajek i przypraw.
Na nieszczęście dla Coopera jego wynalazek został ostatecznie przyćmiony przez kogoś innego. W 1887 roku Pearle B. Wait stworzył własną mieszankę żelatyny, cukru i barwników spożywczych. Na sugestię żony nazwał go Jel-O.
Firma Galaretka O
Jonathan Nackstrand/Getty Images W 1899 Pearle Wait sprzedał swoją formułę i patent na Jello-O za 450 USD (około 12 000 USD w dzisiejszych pieniądzach) do biznesmena o nazwisku Frank Woodward . Niestety, Jel-O nie wystartował. Pomimo agresywnej kampanii marketingowej – która obejmowała szeroko zakrojoną dystrybucję bezpłatnych próbek i przepisów Jell-O do sklepów spożywczych – sprzedaż pozostawała w tyle. Sfrustrowany brakiem sukcesu, Woodward zaoferował prawa do Jell-O nadinspektorowi w swoim zakładzie produkcyjnym — za 35 dolarów; to dzisiaj około 1000 dolarów.
Na szczęście nadinspektor odmówił iw 1904 roku sytuacja w Woodward zmieniła się. Korzystając z pieniędzy, które zarobił na innych produktach, kupił reklamy Jell-O w Dziennik domowy dla pań , publikacja ogólnokrajowa. Sprzedaż Jell-O poszybowała w górę iw ciągu zaledwie kilku lat stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek w Ameryce; darmowe formy galaretki rozdano nawet imigrantom przybywającym na Ellis Island. Woodward nie cieszył się zbytnio sukcesem — on… zmarł w 1906 .
W 1924 roku firma Woodwarda (kiedyś Genesee Pure Foods Company) przekształciła się w Jell-O Company. W ciągu następnego stulecia produkt stawał się coraz silniejszy, w dużej mierze dzięki godnym podziwu umiejętnościom marketingowym firmy Jell-O. Chwytliwe dżingle, pomysłowe slogany, rzecznicy celebrytów i kultowa Jell-O Girl pomogły w sprzedaży produktu do Ameryki.
W 1964 roku przemysłowy konglomerat znany jako General Foods – dziś znany jako Kraft – przejął produkcję produktu Jell-O.
