Nazywane marinara, pomodoro, „czerwony sos”, a nawet często dyskutowany „sos” w niektórych regionach — te nazwy są używane zamiennie, aby opisać szeroką gamę sosów na bazie pomidorów, a jest ich wiele. subtelne różnice między standardowym sosem pomidorowym a marinarą. Sos Marinara jest zachwycający i ma długą historię, ale łatwo go mieszać z innymi włoskimi i włosko-amerykańskimi sosami pomidorowymi, więc mamy nadzieję, że może to wyjaśnić te subtelne wariacje.
Codzienny Posiłek stwierdza, że „sos marynarski pochodzi z Neapolu” i New York Times zauważa, że w tłumaczeniu „alla marinara” oznacza „żeglarza”. Za tym, co może oznaczać ta nazwa, kryje się wiele opowieści, ale prawdziwe pochodzenie jest przedmiotem dyskusji. W New York Times , Julia Moskin mówi, że „marinara stała się w tym kraju powszechnym określeniem na sos pomidorowy” i że „prawdziwa marinara” zawiera „bez cebuli, bez wina, bez klopsików, bez anchois, bez pasty pomidorowej i bez masła”. powinno skończyć się gotowanie w ciągu 25 minut — to nie jest sos, który powinien gotować się na kuchence przez cały dzień. Moskin rozmawia również z Lidią Bastianich, która udziela dodatkowych wskazówek: gotuj marinarę na patelni, a nie w rondlu i używaj super świeżej oliwy z oliwek, lekko zmiażdżonych ząbków czosnku, gałązek bazylii, suszonego oregano, soli i najwyższej jakości pomidorów. Podczas gdy wiele przepisów przysięga na pomidory San Marzano, Smak domu zauważa, że wystarczy każda odmiana pomidora śliwkowego.
Co wyróżnia Marinarę na tle innych sosów pomidorowych?
Ponadto większość sosów marinara zawiera również płatki czerwonej papryki lub rodzaj chili, aby dodać odrobinę ciepła – ale jeśli jesteś wrażliwy na ciepło, z pewnością można je pominąć. Bastianich dalej rozróżnia sosy na niej stronie internetowej , stwierdzając, że „marinara to szybki sos”, podczas gdy sos pomidorowy „jest bardziej złożoną sprawą”, która czasami zawiera nawet mięso. Klasyfikuje smak marinary jako „świeży”, podczas gdy tradycyjny sos pomidorowy/pomodoro jest „słodszy i bardziej złożony”. Ugotowany makaron należy również zawsze wyrzucać na patelnię z sosem — sosu nie należy „usypywać na wierzchu”. Każdy makaron nadaje się do podania z marinarą, od podstawowych, takich jak spaghetti i ziti, po bardziej dziwaczne kształty. Na koniec zauważono, że marinara nie jest tradycyjnie podawany z serem (!), co z pewnością jest kłopotem dla wszystkich fanatyków sera.
U jej podstaw marinara jest idealnym „posiłkiem w ciągu tygodnia”, ponieważ nie powinna trwać dłużej niż 25 minut, prace przygotowawcze są minimalne, a makaron również się w tym czasie gotuje. Podczas gdy marinara tradycyjnie zdobi makaron, istnieje oczywiście wiele innych zastosowań, od pizzy po shakshuka. Chociaż drobiazgowe szczegóły odróżniające sos marinara od innych „czerwonych sosów” są niezliczone, nie można pomylić się z dowolną kombinacją oliwy z oliwek, czosnku, pomidora, soli i mieszanki ziół, bez względu na to, jak jest przygotowywany i podawany.
