Czerwony aksamit jest wszędzie, od ciastek po świeczki. Ale to ciasto zaczęło wszystko, a zobaczenie go w menu deserów wciąż jest ekscytujące. To coś trochę innego niż zwykłe ciasta czekoladowe, a dla każdego, kto nie jest fanem przesłodzonych ciast, wypełnionych słodkim, supersłodkim lukrem, czerwony aksamit jest prawdopodobnie jedną z opcji.
Dodatkowo wygląda fajnie! Występuje w różnych odcieniach, a nawet idealnie nadaje się do tematycznych deserów świątecznych, walentynkowych i halloweenowych. Ale czym właściwie jest czerwone aksamitne ciasto? Czerwony tak naprawdę nie jest smakiem — nawet jeśli wiesz, jak smakuje, tak jak wiesz, jak smakuje „niebieski”. I jak to się zmieniło od dziwnego chwytu do narodowego faworyta? Czy wiesz, że czerwone aksamitne ciasto, które dziś lubimy, w niczym nie przypomina oryginału? Okazuje się, że jest wiele rzeczy, których prawdopodobnie nie wiesz o tym południowym faworycie — a przy okazji, to też nie jest to.
Ciasta aksamitne były kiedyś wielką sprawą
sDziś myślimy, że „czerwony aksamit” to tylko nazwa tego jednego słynnego ciasta, ale jest w tym trochę więcej. W epoce wiktoriańskiej aksamitne ciasta były prawdziwą rzeczą. Przybyli, mówi New York Times , kiedy piekarze wymyślili, jak zmiękczyć białka w mące za pomocą składników takich jak kakao, mąka kukurydziana lub mąka migdałowa, aby stworzyć niemal magiczny proces. Ciasta, które powstały, miały delikatniejszą, gładszą konsystencję niż inne ciasta z tamtych czasów, i aby odróżnić te bardziej miękkie ciasta, nazwano je ciastkami „aksamitnymi”.
Nie dodano do nich jeszcze modnych kolorów, ale Firma do pieczenia słonecznika mówi, że wciąż były znane jako „luksusowe” ciasta. Były to ciasta, które można było podawać na wszystkich najbardziej wymyślnych przyjęciach i nie przypominały innych ciast z epoki. Kiedy dostałeś jeden z nich, wiedziałeś, że jesteś wyjątkowy.
dlaczego jabłka w miodzie są tak dobre?
W tym samym czasie podawano inne rodzaje ciast, które również mogą brzmieć trochę znajomo. Ciasto mahoniowe powstało na bazie pysznej mieszanki kakao i kawy, a popularniejsze w tym samym czasie grubsze ciasto nazywano diabelskim jedzeniem.
Ciasta z czerwonego aksamitu nie zawsze były takie czerwone
Kiedy spojrzysz dziś na czerwone aksamitne ciasto, kolor jest nie do pomylenia. Nie zawsze była tak jasna i taka, cóż, czerwona, a to dlatego, że oryginalny kolor pochodził nie z barwników spożywczych, ale z reakcji chemicznej.
Według Bobbiego Lloyda, Chief Baking Officer w Piekarni Magnolia (via Mało ), następuje dziwna zmiana koloru, która ma miejsce, gdy proszek kakaowy, ocet i soda oczyszczona w recepturze czerwonego aksamitu reagują i zmieniają ciasto z brązowego na brązowo-czerwony. To nie jest świetny kolor i na pewno nie wytrzymuje Instagrama , więc teraz dodajemy barwniki spożywcze, aby nadać mu dodatkowy efekt.
A oto dziwna rzecz — kiedyś reakcja była znacznie wyraźniejsza, a czerwony kolor był znacznie jaśniejszy — nawet przed barwnikami. Według io9 , kakao w proszku kiedyś zawierało antocyjany, które były odpowiedzialne za czerwony kolor nie tylko czerwonego aksamitu, ale także czerwone kolory występujące w żywności, takiej jak czerwona kapusta. Większość dzisiejszego proszku kakaowego zawiera jednak środek alkalizujący, który w dużej mierze neutralizuje kwasowość, a co za tym idzie właściwości zmiany koloru. I właśnie dlatego w dzisiejszych czasach musimy upiększyć nasze czerwone aksamitne ciasta z odrobiną dodatkowego makijażu.
Ciasto z czerwonego aksamitu służyło do sprzedaży barwników spożywczych
Tak więc, jeśli stare, aksamitne ciasta były trochę bardziej naturalnie wyglądające, dlaczego u licha mamy dziś te superjasne czerwone ciasta? Historia powstania czerwonego aksamitnego ciasta jest dyskutowana, ale według New York Times wiemy, że jednym z ważnych elementów układanki był John A. Adams z firmy Adams Extract Company.
Wydobyć firmę? Prawdopodobnie widzisz, dokąd to zmierza.
W 1938 r. uchwalono ustawę o żywności, lekach i kosmetykach, co spowodowało, że przepisy dotyczące barwników i ekstraktów spożywczych stały się znacznie bardziej rygorystyczne. Ale Adams, zainspirowany a ciasto on i jego żona i bawili się w Waldorf-Astoria, uznali, że może zwiększyć sprzedaż, wymyślając specjalne, jasnoczerwone ciasto, które wymagało barwnika bezpośrednio w przepisie.
Więc to właśnie zrobili, i to jest świetny marketing. Firma wydała przepis na czerwone ciasto w ramach swojego merchandisingu, a kucharze domowi w ich rodzinnym Teksasie absolutnie go uwielbiali. Ich czerwone aksamitne ciasto zaczęło pojawiać się wszędzie, a kiedy stało się gwiazdą konkursów kulinarnych na Środkowym Zachodzie, po prostu nie było odwrotu.
Waldorf-Astoria również przypisuje sobie zasługę czerwonego aksamitnego ciasta
Timothy A. Clary/Getty Images Tutaj sprawy stają się trochę dziwne. Gorąco dyskutuje się, kto powinien zasługiwać na wynalezienie czerwonego aksamitnego ciasta, a część zasługi przypisuje się Waldorf-Astoria Hotel. Według ich własnej archiwistki, Erin Allsop (via New York Times ), wymyślili ciasto w latach 30. XX wieku. Ale inni historycy ciastek (i tak, to prawda), uważają, że to w ogóle nie jest w porządku i wskazują na czerwone ciasta, które pojawiały się w całym kraju w tej samej dekadzie, zwykle w okolicach Bożego Narodzenia.
Ale jest duża różnica między popularyzacją a wymyślaniem i wydaje się, że – jak wiele innych wydarzeń w historii – to jest przypadek, w którym wszystkie rzeczy łączą się i powodują idealną burzę, która katapultowała proste czerwone ciasto do tak długiego… trwała popularność.
A hotel Waldorf-Astoria również wydał swój przepis, mówi Telegraf . Co sprawia, że jest tak wyjątkowy? To może być po prostu ciemna czekolada i buraki .
Ciasta z czerwonego aksamitu przeszły pod całkiem niesamowitymi innymi nazwami?
Jasne, róża pod jakąkolwiek inną nazwą prawdopodobnie pachnie równie słodko, ale nazwy są ważne. Znasz to jako ciasto z czerwonego aksamitu, ale przez dziesięciolecia było popularne, nazywano je całkiem odjechanymi rzeczami.
Następnym razem, gdy zdecydujesz się piec czerwony aksamitny tort i zabierz go do pracy, powiedz wszystkim, że to płomienny tort. Nie wystarczająco ostry? Co powiesz na ciasto z pierzastym diabłem?
Według historyka żywności Gila Marksa (via Tori Avey ), są to nazwy nadane ciastom, które stałyby się dzisiejszym czerwonym aksamitem. I jest ich mnóstwo – było również znane jako tort za 300 dolarów, czerwony tort tajemniczy, tort z czerwonego dywanu i czerwony tort Waldorf. Wcześniejsze wcielenia nazywano takimi rzeczami, jak czerwone ciasto królewskie, ciasto z czerwonego pióra i ciasto z jedzeniem czerwonego diabła, chociaż te nie były wcale tak jasne jak ciasta, które znamy dzisiaj.
Ciasto z czerwonego aksamitu ukształtowały trudne czasy
Aksamitne ciasta mogły być przedmiotem fantazyjnych przyjęć podczas wiktoriański był , ale część trwałej popularności czerwonego aksamitu nadeszła z powodu trudnych czasów.
Według Stelli Parks, autorki książki BraveTart: kultowe amerykańskie desery (przez Wspaniały stół ), gdy aksamitne ciasta przeniosły się w XX wiek, przepisy zaczęły się nieco zmieniać. Podczas Wielka Depresja , fakt, że przepis wymagał kakao w proszku zamiast tabliczek czekoladowych sprawił, że deser ten był znacznie tańszy (poprzez Jedz to, nie to! ). Później do przepisu dodano również maślankę. Brzmi dziwnie, ale miało jeszcze dziwniejszy efekt uboczny: ciasto zaczęło lekko czerwienieć.
Naród przechodził kolejną trudną epokę, kiedy firma Adams Extract Company również rozpoczęła kampanię czerwonych ciastek. New York Times mówi, że w tamtym czasie masło było racjonowane dzięki II wojnie światowej, ale ponieważ ich przepis wymagał butelek z czerwonym barwnikiem, wanilią i sztucznym aromatem masła, oznaczało to, że ludzie mogli dostać tylko trochę dekadencji, jednocześnie wykonując swoją część na froncie domowym.
Różnica między czerwonym aksamitem a ciastem czekoladowym
Krąży plotka, że czerwone aksamitne ciasto jest po prostu ciasto czekoladowe z dodatkowym kolorem, ale to wcale nie jest prawda. Więc jaka jest różnica... poza kolorem?
czy jagnięcina jest zdrowsza od wołowiny?
Prawie wszystko, notatki Kuchnia .
Przyjrzyjmy się kilku podstawowym składnikom. Jasne, czerwone aksamitne ciasto ma smak czekoladowy, ale przepisy wymagają pewnego rodzaju naturalnego proszku kakaowego, aby nadać mu nutę czekolady, podczas gdy ciasto czekoladowe jest, cóż, o wiele, dużo bardziej czekoladowe.
Jest też duża różnica w płynach. Podczas gdy ciastka czekoladowe i diabelskie wymagają wody, a często kawy ze względu na swoją wilgotność, czerwony aksamit opiera się na czymś dziwnym: maślance i occie. To właśnie nadaje mu charakterystyczną cierpkość, która po ugryzieniu z zamkniętymi oczami powiedziałaby, że jesz czerwony aksamit.
Potem jest lukier. Podczas gdy ciasta czekoladowe są nieco bardziej wszechstronne, tak naprawdę jest tylko jeden rodzaj lukru, który można znaleźć na swoim pikantnym, lekko czekoladowym, zdecydowanie nie czekoladowym czerwonym aksamitnym cieście, i to Lukier sernikowy .
A tu ciekawostka — mówią koneserzy czerwonego aksamitu New York Times ) tym, co wyróżnia czerwony aksamit, jest nie tylko kolor, ale także smak koloru. Ted Lee z Lee Brothers bardzo mocno się tym przejmuje, mówiąc: „Sekretem czerwonego aksamitu jest smak czerwonego barwnika spożywczego… Bez barwnika myślę, że koncepcja zniknęła”.
Ciasto z czerwonego aksamitu nie jest tak południowe, jak myślisz
Kiedy myślisz o niektórych klasycznych ciastach popularnych w południowej części Stanów Zjednoczonych, prawdopodobnie dodajesz do listy czerwony aksamit. Ale możesz nie chcieć tego powiedzieć w towarzystwie kogoś, kto pochodzi z południa, ponieważ autorka książek kucharskich z Południa, Virginia Willis, miała to do powiedzenia New York Times : „Uważam to za obraźliwe kulturowo. W każdym razie to trochę dziwne południowe ciasto i dziwaczny sposób, w jaki zostało zawłaszczone. W końcu w Nowym Jorku jest bardzo znany hotel, który twierdzi, że zasługuje na wynalezienie ciasta.
najlepszy sposób na odgrzanie kurczaka z rożna
Czerwony aksamit – wraz z innymi rodzajami czerwonego jedzenia – jest również ważną częścią obchodów Czerwca i Dnia Emancypacji. Wiąże się to z końcem niewolnictwa w USA, a kiedy Adrian Miller badał swoją książkę, Soul Food: Zaskakująca historia kuchni amerykańskiej, jeden talerz na raz , postanowił nie włączać go, gdy ludzie, z którymi rozmawiał, nie mówili o tym, że kiedykolwiek go mieli. W rzeczywistości stwierdził, że był to „spóźniony” na uroczystość i pierwotnie był zrobiony jako tort bożonarodzeniowy, a nie jako święto wolności.
Ciasto z czerwonego aksamitu było częścią miejskiej legendy
Nie ma zbyt wielu produktów spożywczych, które mają własną miejską legendę, ale czerwony aksamit jest jednym z nich. Dzieli historię z ciastem krówkowym i Neimanem Marcusem, ale opowieść jest w zasadzie taka sama.
Chodzi o kobietę, która wychodzi coś zjeść, prosi o przepis na coś szczególnie pysznego i dostaje ten przepis... potem zostaje obciążona niesamowitą sumą pieniędzy. Aby się zemścić, podaje do publicznej wiadomości przepis. Brzmi znajomo, prawda? Muzeum Oszustw nazywa to Legenda o przepisie na zdzierstwo i mówią, że zaczęło się to w latach 40., kiedy kobieta jadła w Waldorf-Astoria. Pobrali od niej 100 dolarów za przepis na ciasto krówkowe (historia mówi), a do lat sześćdziesiątych było to 300 dolarów za przepis na ciasto z czerwonym aksamitem.
Nawet wtedy Waldorf-Astoria robili wszystko, aby udowodnić, że to po prostu nieprawda. Zaczęli po prostu rozdawać przepis za darmo, a w latach 80. historia przeniosła się do nowej wielkiej, złej korporacji: pani Fields.
Ciasto z czerwonego aksamitu nie powinno być tak popularne, jak jest
Czerwony aksamit to dziwny rodzaj rzeczy. Rozprzestrzenił się z USA do Wielkiej Brytanii, a w 2015 r. Telegraf poinformował, że sześć lokalizacji londyńskiej piekarni Hummingbird sprzedaje każdego roku aż 440 000 czerwonych aksamitnych babeczek – pomimo faktu, że zaledwie kilka lat wcześniej smakosze w Wielkiej Brytanii potępili to jako „krótkotrwałą sztuczkę”. Fani czerwonego aksamitu twierdzą, że ma to coś wspólnego z faktem, że jest amerykański i dlatego jest cholernie fajny. Ale Marcia Mogelonsky, specjalistka od żywności i napojów z firmy analitycznej Mintel, zwróciła uwagę na to, jak dziwna jest popularność czerwonego aksamitu w dzisiejszym świecie.
„To nie jest smak, a biorąc pod uwagę, ile barwnika spożywczego wkłada się w receptury, w epoce, w której firmy próbują uzyskać kolor żywności z żywności, jest to trochę dziwne”.
I o to chodzi, prawda? Apelujemy do gigantów fast foodów i firm produkujących przekąski, aby potępiły ich za używanie tak wielu sztucznych barwników i barwników, ale chłopcze, czy nadal kochamy nasze nienaturalnie zabarwione czerwone aksamitne ciasto! Jednak czujemy się trochę lepiej; według Stelli Parks, autorki książki BraveTart: kultowe amerykańskie desery (przez Wspaniały stół ), receptury czerwonego aksamitu z lat 40. XX wieku wymagały szokującej ćwierć szklanki barwnika spożywczego.
Sekret uzyskania idealnie czerwonego, czerwonego aksamitnego ciasta
Chris Jackson/Getty Images Uzyskanie tego głębokiego czerwonego koloru w domowych czerwonych aksamitnych ciastach może być trudne i chociaż jest tam dużo ciasta, cięcie na mniej niż czerwone czerwone aksamitne ciasto jest zdecydowanie na górze. Na szczęście, Piekarnia Koliber podzielił się swoim sekretem i jest to bardzo łatwe.
Najpierw użyj żelowego barwnika spożywczego, a nie płynnego. Nie będziesz potrzebować prawie tyle i nie będziesz dodawać całej dodatkowej ilości płynu do ciasta.
Nie wlewaj go po prostu do ciasta. Przygotuj go najpierw, mieszając go z wanilią, a następnie wymieszaj z kakao. Następnie dodaj to do ciasta. Łatwy, aksamitny, wyciskany!
Stella Parks, autorka BraveTart: kultowe amerykańskie desery (przez Wspaniały stół ) ma inny pomysł: użyj czerwone wino . Wino zawiera te same składniki, które weszły w grę w starych recepturach czerwonego aksamitu, a kiedy połączysz je z naturalnym, surowym proszkiem kakaowym, składniki działają razem, aby uzyskać naturalnie głęboki burgundowy kolor bez typowych barwników spożywczych.
Możesz zrobić zdrowe dla serca czerwone aksamitne ciasto
Oto dobra wiadomość: ciasto nie musi być dla ciebie straszne. A to pochodzi od dietetyka i dietetyka Maggie Michalczyk, RDN.
Sugeruje użycie czegoś zupełnie innego, aby uzyskać charakterystyczny czerwony kolor czerwonego aksamitu, a jest to proszek buraczany. Genialne, prawda?
Z kilku powodów nazywa proszek buraczany świetną alternatywą dla czerwonego barwnika spożywczego. Jest to nie tylko naturalne, ale buraki zawierają wysoki poziom azotanów, które pomagają regulować ciśnienie krwi i wykazano, że przyczyniają się do zwiększenia wytrzymałości, co jest wspaniałe, jeśli zamierzasz ćwiczyć, aby odpracować to ciasto. Zawierają również witaminę C – która jest dobra dla układu odpornościowego – i naturalną słodycz, która działa zaskakująco dobrze w ciastach. Masz w domu wybrednych zjadaczy? Zawsze szukasz nowych sposobów na zachęcenie ich do jedzenia warzyw? To po prostu sprawi, że ten będzie bardziej satysfakcjonujący, gdy wkradniesz go do tortu urodzinowego. To będzie twój mały sekret.
Oto bardziej historyczny przepis na lukier na czerwone aksamitne ciasto
Wszyscy wiedzą, że to krem z serka śmietankowego z czerwonym aksamitnym ciastem, prawda? Dziś jasne, ale nie zawsze tak było. Jeśli chcesz zrobić prawdziwe, autentyczne czerwone aksamitne ciasto oryginalnego rodzaju, musisz pominąć serek śmietankowy i sięgnąć po coś innego.
czy powinienem dać napiwek w Sonic?
Pierwotnym partnerem Red velvet było coś, co nazywano lukrem gronostajowym, znanym również pod zdecydowanie mniej chłodną nazwą lukier z gotowanego mleka. W ten sposób brzmi pyszniej: ma mniej cukru i dużo więcej masła niż lukier maślany, jest też niezbyt słodki i lekko waniliowy.
Jak to robisz? Zagotuj ¾ szklanki mleka z odrobiną ponad 3 łyżek mąki. Mieszaj, aż uzyska konsystencję prawie budyniu, a następnie dodaj odrobinę cukru i ćwierć łyżeczki soli. Rozpuścić, ubić i odstawić do ostygnięcia. Gdy ostygnie, ubij około sześciu uncji masła i wanilii do smaku. Kontynuuj ubijanie, a zmieni się w lekki, puszysty, super jedwabisty lukier, który jest idealny do Twojego czerwonego aksamitnego ciasta. Obietnica!
Jest tak doskonały, że będziesz się zastanawiać, dlaczego w ogóle zaczęliśmy używać serka śmietankowego. A najdziwniejsze jest to, że nikt nie jest pewien. Według Philadelphia Cream Cheese (przez New York Times ), po raz pierwszy wydali przepis na krem z serka śmietankowego pod koniec lat 40. XX wieku. To była poważna pomysłowość!
