Fani sosu Worcestershire, octowej przyprawy zwykle używanej do mięs, mogli się zastanawiać, jakie składniki sprawiają, że jest tak charakterystyczny. Mogą również zastanawiać się, dlaczego nazywa się „Worcestershire”, co jest trudne do wymówienia i trudne do zapamiętania, jak poprawnie się pisze. Ponadto „Worcestershire” jest zawsze pisane wielką literą. Sos ma długą i ciekawą historię.
Fani grilla mogą nie zdawać sobie z tego sprawy, ale sos Worcestershire jest składnikiem wielu sosów do grilla. Powodem, dla którego sos Worcestershire jest tak powszechnym składnikiem, jest to, że sam sos ma tak wiele smaków. Ma słodycz melasy, jest kwaśny od octu i tamaryndowca, jest słony dzięki sosowi sojowemu i anchois (poprzez HuffPost ).
czy wafle ryżowe są zdrowe?
Sos istnieje już od dłuższego czasu. Został wynaleziony w Indiach, jak twierdzi David Burton, autor książki Raj przy stole: kulinarna historia Brytyjczyków w Indiach , kiedy lord Marcus Sandys, były gubernator Bengalu, przywiózł sos do Anglii z Indii.
W 1835 Sandys zabrał przepis do apteki prowadzonej przez Johna Lea i Williama Perrinsa (te nazwiska mogą brzmieć znajomo) w Worcester. Poprosił ich, aby wykorzystali jego przepis do uwarzenia partii sosu.
Tworzenie sosu z porażki
Pierwsza próba nie wyszła dobrze, w wyniku czego sos był wyjątkowo ostry, a ich żony nie były jego wielkimi fanami. Zostawili sos w beczce i zapomnieli o nim. Kilka lat później znaleźli beczkę i postanowili ponownie spróbować sosu. Tym razem im się to spodobało. Czas dojrzewania znacznie poprawił smak. Następnie kupili przepis od Lorda Sandysa, a wyniki są dostępne na większości półek sklepów spożywczych na całym świecie. Sos, nazwany na cześć miasta, wymawia się sosem woo-ster-shire (via słownik Cambridge ).
wartość netto białego zamku
Jednak sos dostępny dziś w sklepach spożywczych został nieco zmodyfikowany w stosunku do oryginalnej formuły, która pierwotnie zawierała wątrobę wieprzową.
Z wyjątkiem zmiany sosu Worcestershire na rynki amerykańskie i smaków, Lea & Perrins nie zmieniły swojej formuły od czasu jej wyprodukowania w 1835 roku. W 1892 roku zarejestrowali nazwę i rozpoczęli jej produkcję w 1897 roku. Stare zapisy pokazują, że butelki były sprzedawane na całym świecie i wysyłane na Maltę, Singapur, RPA, Gibraltar, Indie, Australię, Nową Zelandię, Argentynę, Mauritius, Chile, Peru, Jamajkę i Kanadę. Istnieją nawet zapisy o wysyłaniu sosu do Nowego Orleanu i Cincinnati (przez New York Times ).
pietruszka vs pietruszka włoska
Sos Worcestershire przez całą historię
Sos zawsze cieszył się popularnością, o czym świadczą wraki statków znalezione w Tybecie oraz wykopaliska archeologiczne prowadzone w Nowej Zelandii, gdzie znaleziono stare butelki po sosie.
Również projekt butelki jest celowy — i to nie tylko dlatego, że świetnie wygląda. Lea & Perrins zaprojektowała go tak, aby był optymalny do dobrego wstrząsania przed użyciem, a długa szyjka butelki ułatwia to.
Obecnie każdego roku produkuje się 25 milionów butelek i trafiają one do 140 krajów. Podczas II wojny światowej musieli tymczasowo zmienić etykietę, gdy fabryka, która ją produkuje, została zbombardowana podczas nalotu. Sos został jednak wyprodukowany z tymczasową etykietą z napisem: „Panowie. Lea i Perrins są zmuszeni do wydania tej etykiety z powodu zniszczenia zakładu drukarskiego przez działania wroga”.
Sos Worcestershire jest kluczowym składnikiem koktajli Bloody Mary, które zostały wynalezione w Paryżu w 1921 roku, więc dziś można go znaleźć nawet za ladami w barach (poprzez tytuł grzecznościowy ).
