Graham Denholm/Getty Images Siedzisz więc w samochodzie, słuchasz radia i dostrajasz się do przestarzałej stacji, aby złapać przebój z lat 80. „Down Under” australijskiej gwiazdy popu Men at Work (ponownie udostępniony dzięki uprzejmości youtube ). Słyszysz, co może być najbardziej znanym wersem tej piosenki: „On tylko się uśmiechnął i dał mi kanapkę z Vegemite”. Jeśli nie jesteś Australijczykiem, możesz się w tym momencie zastanawiać, co jest Vegemite w ogóle? Czy to warzywa, czy co?
„Lub co” jest o wiele bliższe prawdy. Podczas Czasopismo Badań Historycznych w Marketingu (przez Szmaragdowy Wgląd ) potwierdza, że popowy hit Men at Work był prawdopodobnie szczytowym momentem w świadomości Stanów Zjednoczonych na temat tego popularnego w Australii przyprawy, nawet wtedy nie zyskał on uznania w Stanach ze względu na swój… hm… wyjątkowy smak. W rzeczywistości, jeśli kiedykolwiek próbowałeś Vegemite, drugą rzeczą, którą możesz zadać sobie (po czym) jest to coś?) jest, dlaczego, u licha, Australijczycy mieliby go chętnie konsumować?
Chociaż nikt nie może odpowiedzieć na drugie pytanie, możemy przynajmniej uspokoić twój umysł co do tajemniczego składnika: zgodnie z Vegemita na stronie internetowej, ich produkt jest zrobiony z drożdży piwnych.
Jak powstał Vegemite?
Wierzcie lub nie, ale Australijczycy byli już uzależnieni od drożdżowego pasty do smarowania o nazwie Marmite na wiele lat przed wynalezieniem Vegemite. W rzeczywistości, wiadomości BBC opowiada, że Vegemite został pierwotnie opracowany w 1922 roku jako lokalna alternatywa dla importowanego z Wielkiej Brytanii Marmite, aby mieć pewność, że Australijczycy nigdy więcej nie będą cierpieć z powodu niedostatku, którego doświadczyli, gdy niemieckie U-booty z I wojny światowej uniemożliwiały statkom z Marmite dotarcie do Land Down Pod.
O ile Vegemite nie od razu przyjęło się w Australii, to nie ze względu na gust, ale na konkurencję ze strony ugruntowanego już Marmite. Jednak podczas II wojny światowej wszystko się zmieniło — nie z powodu interwencji U-Boota, jak wcześniej, ale dlatego, że Vegemite został włączony do racji wojennych australijskich żołnierzy i tym samym stał się kojarzony z patriotyzmem. Niezwykle chwytliwy dżingiel radiowy z 1954 r. zatytułowany „Szczęśliwi mali wegemici” dodatkowo ugruntował pozycję produktu jako narodowej żywności Australii, zapewniając, że całe pokolenie Australijczyków nie będzie w stanie wyrzucić produktu (lub jego reklamy) z głowy, bez względu na to jak bardzo się starali.
Jak smakuje Vegemite?
Według 2015 Washington Post W artykule wyszukanie w Google hasła „Vegemite smakuje jak” przyniosłoby następujące trzy najlepsze wyniki: sos sojowy, piwo i smutek. (Brzmi trochę jak przeciętna sobotnia noc dla wielu z nas.) Sos sojowy, hmm, cóż, oboje mają tę rzecz z umami . A piwo to kolejny produkt na drożdżach piwnych, więc mogą być podobieństwa. Ale smutek?
Oprócz oczywistego komentarza na temat smaku, który większość nie-Australijczyków nie lubi (w tym byłego prezydenta Baracka Obamy, który przyznał, że uważa Vegemite za „straszny”), Poczta wywołał ówczesną kontrowersję, w której kilku australijskich polityków wzywało do zakazu sprzedaży Vegemite. Wynikało to z faktu, że produkt był używany przez niektóre rdzenne plemiona do warzenia wersji bimbru, rodzaju odwrotnej inżynierii bazy drożdży piwnych Vegemite z powrotem do alkoholu, z którego pochodzi.
Jednak zakaz ten nigdy nie został zrealizowany. W miarę zbliżania się setnych urodzin Vegemite wciąż króluje, jak podaje strona jego producenta, jako jedyny produkt, który naprawdę „smakuje jak Australia” — choć reszta świata może powiedzieć, że jest w nim mile widziany.
