Kolekcja Donaldsona/Getty Rebeka Cherico
Studenci i historycy są zaznajomieni z monumentalną spuścizną Thomasa Jeffersona. Większość ludzi wie, że Jefferson był centralną postacią w uzyskaniu zakupu Luizjany i głównym autorem Deklaracji Niepodległości. Sprzeczności jego charakteru są równie znane: chociaż Jefferson wyznawał przywiązanie do wolności, trzymał także setki zniewolonych osób na swojej plantacji w Wirginii.
Mniej znana jest kluczowa rola Jeffersona w kształtowaniu amerykańskich podniebień. Odegrał kluczową rolę we wprowadzeniu francuskich smaków do narodu i przeprowadził badanie francuskich winogron i produkcji wina. Podczas jednej ze swoich podróży Jefferson zabrał nawet ze sobą swojego niewolnika Jamesa Hemingsa, aby mógł nauczyć się sztuki kuchnia francuska w zamian za jego wolność. Sama plantacja Jeffersona była domem dla wielu różnych gatunków roślin, z których wiele Jefferson wprowadził i uprawiał.
Nasz trzeci prezydent był również wspaniałym gospodarzem, który lubił wygrywać i jadać w swojej posiadłości. Mówią, że pewnego dnia postanowił zaszokować i zaimponować zgromadzonym gościom, jedząc na ich oczach surowego pomidora. Peggy Cornett, kustosz roślin w Monticello Thomasa Jeffersona, wyjaśniła to w ten sposób WBUR : „Legenda głosi, że stał na schodach, próbując zachęcić ludzi do uprawy tego niezwykłego warzywa, chyba w Lynchburgu. Więc zjadł je i nie przewrócił się i nie umarł ani nie miał żadnych innych złych skutków”. Pomidory należą do rodziny psiankowatych, która obejmuje niektóre wysoce toksyczne gatunki — takie jak mandragora i psiankowate. Uważa się, że niektórzy współcześni Jeffersonowi mogli mieć wierzyli, że pomidory mogą być również śmiertelne .
Prawda w fikcji dotycząca pomidora Jeffersona
Instagram
To świetny nagłówek: Ojciec Założyciel Odważnie Obnaża Zęby Pomidorowi — i Żyje, Aby Opowiadać! Tyle, że to może nie być prawda. Ta historia z pewnością zapada w pamięć; ale podobnie jak pogląd, że pomidory są trujące, nie wygląda na to, aby miał solidne podstawy. Historia została również przypisana innym postaciom historycznym (takim jak Robert Gibbon Johnson), ale nie jest jasne, czy kiedykolwiek przydarzyło się to Jeffersonowi. Nie jest też jasne, czy jedzenie pomidorów wywarłoby wrażenie na większości kolonistów w XVIII wieku jako niebezpieczny wyczyn, chociaż mogło to robić w innych czasach.
Niezależnie od tego, czy opowieść o pomidorach jest prawdziwa, jest zakorzeniona w prawdziwych faktach: Jefferson był innowacyjnym, eksperymentalnym ogrodnikiem i wczesnym orędownikiem zarówno jedzenia, jak i uprawy tej rośliny z Nowego Świata. Jak Monticello ujął to: „Możemy z całą pewnością powiedzieć, że Thomas Jefferson uprawiał i jadł pomidory od 1809 do 1824 roku i prawdopodobnie uprawiał je już w 1781 roku”.
Pomidory nie były jedyną rzeczą, do której Jefferson pomógł Amerykanom rozwinąć upodobanie: przypisuje mu się zachęcanie Amerykanów do entuzjazmu wanilia , frytki , lody i makaron z serem , zbyt. To brzmi jak dziedzictwo, które wszyscy możemy zostawić.
