Obejrzyj: Czy olej kokosowy jest dla ciebie dobry?
Krąży wiele plotek na temat oleju rzepakowego, więc oddzielmy fakty od fikcji.
Po pierwsze, być może słyszałeś, że olej rzepakowy zawiera duże ilości toksycznego związku kwasu erukowego. Nie prawda. „Rzepak, z którego pierwotnie otrzymywano olej rzepakowy, rzeczywiście zawiera duże ilości kwasu erukowego, ale został wyhodowany z rzepaku, z którego dzisiaj otrzymujemy olej, więc jego poziomy są bardzo niskie i nieszkodliwe – ilość kwasu erukowego reguluje FDA. dozwolone (nie więcej niż 2 procent)” – mówi Libby Mills, RDN, rzecznik Akademii Żywienia i Dietetyki. Pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku zastosowano tradycyjne metody hodowli roślin, a nie biotechnologię, aby pozbyć się rzepaku z jego niepożądanych właściwości i tak narodził się rzepak. Obecnie większość naszego oleju rzepakowego jest genetycznie modyfikowana, co u niektórych osób dodaje czynnika pełzania. Prawda jest taka, że nie ma niezbitych dowodów na to, że genetycznie modyfikowana żywność, taka jak olej rzepakowy, powoduje niekorzystne skutki zdrowotne u ludzi, ale nie ma też dobrych badań potwierdzających, że tak nie jest. FDA nie testuje niezależnie GMO; raczej opierają się na raportach producenta podczas dopuszczania ich do spożycia publicznego.Jeśli więc obawiasz się GMO, kupuj produkty organiczne.
Następnie pojawia się twierdzenie, że olej rzepakowy jest przetwarzany przy użyciu niebezpiecznych chemikaliów. Jest tu ziarno prawdy. Rzepak, podobnie jak wiele olejów, ekstrahuje się heksanem, który jest niebezpieczny (jest łatwopalny). To powiedziawszy, końcowy olej zasadniczo nie zawiera heksanu i nie ma solidnych dowodów sugerujących, że ta metoda przetwarzania jest szkodliwa dla zdrowia.
Jest w tym też trochę prawdy gotowanie z rzepakiem może być toksyczny. Ale nie ma potrzeby pozbywać się go ze spiżarni. Kiedy olej rzepakowy jest podgrzewany do wysokich temperatur (pomyśl: smażenie), szczególnie przez długi czas, kwas linolowy (zdrowy kwas tłuszczowy występujący także w oleju kukurydzianym, szafranowym i sojowym) rozkłada się na związek zwany HNE, który jest powiązany z choroby serca i wątroby oraz problemy neurologiczne. HNE staje się szczególnie skoncentrowany, gdy olej rzepakowy osiąga punkt dymienia lub jest ponownie podgrzewany. „Nie ma badań określających, jaka ilość HNE jest szkodliwa, ale występuje on powszechnie w żywności pakowanej i restauracyjnej, zwłaszcza smażonej” – mówi Mills.
3 powody, dla których warto sięgnąć po olej rzepakowy podczas gotowaniaPunkt dymny
Temperatura, w której olej zaczyna dymić. Różni się to w zależności od oleju, ale ogólnie rzecz biorąc, im bardziej rafinowany olej, tym wyższa jest temperatura dymienia. Podgrzanie oleju do punktu dymienia niszczy korzystne związki i powoduje powstawanie szkodliwych wolnych rodników.
