Trendy deserowe przychodzą i odchodzą, ale słodycze są na zawsze. Niezależnie od tego, czy urodziłeś się w latach 50. XX wieku, w erze wyszukanych ciast szyfonowych, ciastek ananasowych do góry nogami i Jello wszystko — czy w latach 90., podczas panowania ciastek z roztopionej lawy i gigantycznych mrożonych babeczek, trendy deserowe z pewnością zmieniły się w XX wieku i nie tylko. Niektóre z tych deserów można znaleźć w praktycznie każdym menu restauracji u szczytu ich popularności, a inne można znaleźć w najmodniejszych książkach kucharskich i na odwrocie mieszanek Betty Crocker w lokalnym sklepie spożywczym.
Zebraliśmy prawie 60 lat słodkich klasyków, z których niektóre przetrwały próbę czasu, a inne były tylko błyskiem w blasze do pieczenia. Który deser był najbardziej popularny w roku, w którym się urodziłeś? Dowiedz się tutaj, a następnie ubij jeden, aby poczuć prawdziwy smak nostalgii.
1948-1952: Ciasto szyfonowe
Chociaż wilgotne i przewiewne ciasto szyfonowe zostało wynalezione w 1923 roku przez sprzedawcę ubezpieczeń o imieniu Harry Baker (nie, naprawdę!), który chciał zrobić mniej wytrawną wariację na temat ciasta anielskiego, to ciasto naprawdę stało się ikoną słodyczy dopiero po sprzedał recepturę General Mills w 1947 r., według Jedzenie52 .
W 1948 r. Lepsze domy i ogrody opublikował artykuł o swoim „pierwszym nowym cieście od 100 lat” wraz z przepisem Betty Crocker na pomarańczowy tort szyfonowy. To ciasto wymagało oleju roślinnego zamiast masła, które odpowiadało za dodatkową wilgoć, i było lodowate z lekkim puchem z gęstej śmietany i owoców. Ciasto szyfonowe szybko wystartowało i stało się jednym z premierowych trendów piekarniczych późnych lat 40. i wczesnych 50. Ten słodki smakołyk przypomina uśmiech Zostaw to bobrowi Gospodynie domowe z epoki cały czas piekły ciasta od podstaw.
1953-1957: Banany Foster
Kto by pomyślał, że moczenie bananów i rumu i podpalanie ich w ogniu utrzyma się jako nowy trend deserowy w połowie XX wieku?
Kultowy deser Bananas Foster został wynaleziony w 1951 roku przez szefa kuchni Paula Blange w Brennan's Restaurant w Nowym Orleanie. W tym czasie Nowy Orlean był głównym portem importu bananów do Stanów Zjednoczonych i nierzadko restauracje otrzymywały gigantyczne dostawy bananów, według Nowy Orlean online.
Szef kuchni Paul Blange został poproszony o zrobienie deseru z bananów, ponieważ mieli tak dużo owoców. Stworzony przez niego płonący przepis (serwowany à la mode) został opublikowany w published Magazyn Wakacyjny i stał się stałym elementem deserowej kuchni południowokreolskiej. Ale to nie jest historia powstania tego deseru. Jak mówi inna historia , właściciel restauracji Brennan, Owen Brennan, powiedział swojej siostrze Elli, która w tamtym czasie zarządzała restauracją, aby wymyśliła nowy deser na cześć komisarza ds. przestępczości w mieście, Richarda Fostera, i postanowiła podpalić banany.
Chociaż czas, gdy deser panujący w całym kraju był krótki, nadal jest podstawą w Nowym Orleanie.
1958-1962: Pieczona Alaska
Niektóre z najpopularniejszych deserów połowy XX wieku były dziwacznymi sztuczkami. Kiedy został szalenie spopularyzowany w latach 50., Pieczona Alaska była uważany za „tort-niespodziankę” ze sztywnymi czubkami podpalonej, bitej bezy na zewnątrz i kontrastującym, zimnym ciastem lodowym wewnątrz.
Historia Pieczonej Alaski sięga roku 1867, kiedy została wynaleziona na cześć umowy nabycia ziemi na terytorium Alaski (stąd nazwa lodowego deseru). Ale deser tak naprawdę nie wystartował aż do lat 50., kiedy zyskał popularność po tym, jak Alaska oficjalnie stała się 49. stanem Ameryki. według Sekretne życie wypieków.
Aby przygotować oryginalną Pieczoną Alaskę, będziesz potrzebować bazy brownie do kopułkowej części deseru, 10 filiżanek zmiękczonych lodów i ubitej polewy bezy z białek jaj na zewnątrz ciasta. To nie brzmi prosto — co może wyjaśniać, dlaczego wyszedł z mody.
1963-1967: Musująca forma galaretki
Nie możemy mówić o deserach z lat 60., nie wspominając o królu wszystkich składników z połowy XX wieku: galarecie! Szaleni ludzie era była przepełniona wszelkiego rodzaju przepisy kulinarne galaretki , od sałatki Waldorf po przerażające mikstury z tuńczyka i żelatyny w kształcie ryby. Formy żelatynowe były częścią ekonomiczną powojennego życia domowego i pojawiały się praktycznie w każdej książce kucharskiej na rynku.
Ale nie były przeznaczone tylko na specjalne okazje. Stół obiadowy rodziny nuklearnej nie był kompletny bez słodyczy? deser, który zawierał Galaretka O jako główny składnik. musująca forma galaretki Zrobione z szampana i świeżych owoców (zwykle malin) było ulubionym przyjęciem na kolację, które sprawiło, że wiele shindigów z lat 60. poczuło się bardziej wytworne, według Poważne jedzenie .
Chociaż w dzisiejszych czasach ludzie częściej unoszą brew niż zdecydowanie wbijają się w galaretkową formę, wciąż powstają nowoczesne spiny na temat tego klasycznego przepisu, zwłaszcza na Środkowym Zachodzie. Wszystko, co stare w końcu staje się nowe, prawda?
1968-1972: Czekoladowe fondue
Szwajcarskie danie narodowe mogło istnieć od wieków jako topiony serowy dip, ale czekoladowa wersja fondue powstała całkiem niedawno. Czekoladowe fondue zostało wynalezione w Nowym Jorku w połowie lat 60. XX wieku przez nieczynnego od dawna Konrada Egliego z Suisse Restaurant w ramach działań marketingowych Toblerone, według Świerk zjada .
oryginalny prosty przepis wezwał do czekolady Toblerone, ciężkiej śmietany i szwajcarskiej wody ognistej (kirschwasser).
Po zaprezentowaniu dania klientom Restauracji Suisse, czekoladowe fondue stał się popularnym jedzeniem imprezowym. Zestawy do czekoladowego fondue zaczęły pojawiać się w domach towarowych, a eleganckie pary urządzały przyjęcia z fondue, aby maczać szaszłyki z owocami w bulgoczących garnkach z czekoladą z przyjaciółmi.
Herbata z kulkami leczniczymi Starbucks
Do zrobić czekoladowe fondue , po prostu rozpuść czekoladę w podwójnym bojlerze z gęstą śmietaną i wybranym likierem na małym ogniu, zamieszaj, a następnie przelej do rondelka do fondue.
1973-1977: Ciasto marchewkowe
W latach 70. w Ameryce odrodziły się diety i zdrowy styl życia, więc lżejsze potrawy stały się normą. Ciasto marchewkowe było szczególnie popularne, ponieważ było przyrządzane z warzywami, więc musiało być zdrowsze, prawda?
To ukochane ciasto z przyprawami może zawierać marchewki jako główny składnik, ale jest również pokryte kremem z serka, więc nie jest tak zdrowe, jak sugeruje nazwa. Niemniej jednak ciasto marchewkowe szturmem wziął lata 70. a wersje zapakowane były widoczne w zamarzniętych przejściach prawie każdego większego sklepu spożywczego. W 2005 r. Food Network wymienione ciasto marchewkowe jako jeden z pięciu najważniejszych trendów kulinarnych lat 70.
Wypróbuj nowoczesne podejście do tego tutaj klasyczny przepis na ciasto z Magazyn Żywności i Wina, zrobione z orzechów pekan, cynamonu, maślanki, kremu z serka i funta marchewki (chociaż niektóre wersje są również wykonane z ananasa i rodzynek, aby nadać mu dodatkową teksturę i słodycz).
1978-1982: Ciasto z kolibrami
Uważa się, że ciasto z kolibra — ładne słodycze, które jest szczególnie popularne na Południu — zostało wynalezione na Jamajce w latach 60. XX wieku. według Jamiego Olivera. Przepis został sprowadzony do Ameryki w latach 70. XX wieku i przyłapany jak pożar w polewie cukrowej po opublikowaniu przepisu Południowe życie w 1978 roku. Stamtąd pojawił się w wielu konkursach hrabstw, które wygrywały niebieską wstęgę w całej Ameryce i nadal jest podstawą na Południu.
Pierwotnie znany jako „Ptasie Ciasto Doktora” (nazwa pochodzi od jamajskiego ptaka), Ciasto Koliber to trójwarstwowy placek z przyprawami to jest przekładane zmiażdżonymi ananasami i bananami, zwieńczone cienką warstwą kruchego orzecha pekanowego i glazurowane w polewie z serka śmietankowego. Jego najbliższym kuzynem jest ciasto marchewkowe, choć w tym przepisie nie ma żadnych warzyw.
Chociaż teraz jest ich wiele wariacje ciasta, oryginalny przepis wciąż świeci jak najbardziej ukochana.
1983-1987: Galaretka Pudding Pops
Eric Schmeric / Twitter Najmodniejszy deser lat 80. zdecydowanie nie był wymyślnym przepisem na ciasto, ale w rzeczywistości był czymś, co można było kupić w sekcji zamrażarek w prawie każdym sklepie spożywczym: Galaretka Pudding Pops. Kultowy „budyń galaretkowy mrożony na patyku” reklamy (w roli głównej kiedyś ukochana Bill Cosby ) sprawiły, że te orzeźwiające czekoladowe przekąski stały się podstawą większości gospodarstw domowych (nawet bardziej niż Fudgesicles!). Przyszły w smaku czekoladowym, waniliowym, bananowym i czekoladowo-waniliowym, a każdy miał swój ulubiony.
Mimo że popularność Pudding Pops utrzymywała się jeszcze w latach 90., ostatecznie zaprzestano ich produkcji, gdy nie przyniosły one zysku. Nazwa Jell-O została licencjonowana przez Popsicle w 2004 roku i ożywili popsy, które najwyraźniej wyglądały i smakowały bardziej jak Fudgesicles niż oryginalny mrożony deser, według Kulinarna wiedza. Fanom nie spodobał się nowy kształt ani faktura i ostatecznie również zaprzestano ich produkcji. Jeśli naprawdę masz tęsknotę, nadal możesz spróbować jednej z niemarkowych marek, które produkują różne odmiany puddingu.
1988-1992: Tiramisu
Kto by pomyślał, że biszkopty biszkoptowe nasączone espresso, przekładane mascarpone i posypane kakaowym pudrem staną się jednym z największych trendów deserowych lat 80. i 90.? Chociaż Tiramisu – co dosłownie oznacza „podnieś mnie” – ma swoje korzenie we Włoszech, stało się głównym składnikiem włosko-amerykańskich restauracji z czerwonym sosem w latach 80., według doniesień Zjadacz .
winogrona na palec wiedźmy gdzie kupić
Szefowa kuchni Lidia Bastianich powiedziała, że wkrótce po otwarciu swojej restauracji Felidia w Nowym Jorku na początku lat 80-tych, tiramisu zaczęło zyskiwać na popularności. Pod koniec lat 80. deser był podstawą prawie każdej włoskiej restauracji w mieście.
W 1985 New York Times W artykule wybitni nowojorscy szefowie kuchni zastanawiali się już, które z dziesiątek wariacji deseru są autentyczne: Czy musiałeś użyć espresso? Czy można zastąpić czekoladę kakao w proszku? Czy bezę można zrobić bez surowego jajka? Wiele różnych restauracji miało swoje własne wersje i wszystkie były dość popularne w tym okresie.
1993-1997: Ciasto z lawy ze stopionej czekolady
Ciasto z lawy topionej czekolady – gęste ciasto czekoladowe wypełnione gorącą, płynną czekoladą – było deserowym trendem, który można było znaleźć w prawie każdej eleganckiej, miejskiej restauracji w latach 90. XX wieku.
Szef kuchni Jean-Georges Vongerichten rzekomo wynalazł ten gęsty deser w 1987 roku przez przypadek dla swojej restauracji. Thriller , po tym, jak niedogotował partię czekoladowych babeczek, a ich wnętrze się roztopiło. Początkowo znany jako tort czekoladowy Valrhona, tort z roztopionej lawy naprawdę zyskał na popularności, gdy Vongerichten umieścił je w menu w swojej restauracji JoJo w 1991 roku, a czekoladoholicy nie mieli dość.
„Wiedziałem, że kiedy umieściłem to w menu, będzie to natychmiastowy hit” – powiedziała cukiernia Sherry Yard. Thriller . „Zawsze było łeb w łeb, z creme brulee jako najpopularniejszym deserem. Nie mieliśmy wtedy Instagrama, ale był to wirusowy deser lat 90.
1998-2002: Babeczki
Obrazy Getty Przed końcem lat 90. i wzrostem popularności Seks w wielkim mieście, babeczki były głównie ucztą urodzinową dla dzieci. Ale kiedy Carrie Bradshaw i jej gang widziano by odwiedzały nowojorską Magnolia Bakery w popularnym programie telewizyjnym popularność nowych babeczek zaczęła zyskiwać na popularności, a przed niegdyś osobliwą osiedlową piekarnią utworzyły się długie kolejki. Te babeczki nie były wykwintnymi przepisami Betty Crocker twojej mamy: były to ciastka wielkości softballa we wszystkich smakach, kolorach i dodatkach.
Od końca lat 90. do połowy 2000 roku ludzie nie mogli się nacieszyć szaleństwem babeczek i pojawiły się piekarnie o różowym motywie, całkowicie poświęcone miniaturowym smakołykom: Sprinkles, Crumbs, Baked by Melissa i Georgetown Bake Shop.
Pod koniec pierwszej dekady XX wieku szaleństwo babeczek wydawało się ucichnąć , w czasach recesji, która została zastąpiona trendem pączków i cronutów. Ale babeczki to wciąż nowość w piekarni, którą uwielbiają dziś ludzie w każdym wieku.
2003-2007: Frappuccino
W tym miejscu powinniśmy chyba przyznać, że zawsze popularne Starbucks Frappuccino bardziej przypomina koktajl mleczny o smaku kawy niż napój z kofeiną. Chociaż Frappuccino narodziło się w upalne lato 1995 roku i cieszyło się rosnącą popularnością w latach 90. i 00., nadal było uważane za napój kawowy (mimo że było mrożone), aż do pierwszych wersji niekawowych – znanych jako „ Frappuccino Blended Crème” — zostały wprowadzone w 2002 roku.
Nowe smaki bezkofeinowe, takie jak Chocolaty Chip i Vanilla Bean, naprawdę utrwaliły Starbucks Frappuccino jako deserowe koktajle mleczne, a nie mrożone napoje podszywające się pod kawę. Również począwszy od 2002 roku, Starbucks zaczął każdej wiosny oferować zupełnie nowy smak Frappuccino (lub kilka), który podobno był skoordynowany z ubraniami widzianymi na wybiegach mody w tym roku. według Magazyn bostoński .
To w końcu ustąpiło… coraz bardziej szalone mikstury jak kolorowe Unicorn Frappuccino wydane niedawno i coroczne wydarzenia, takie jak „Frappuccino Happy Hour”, na które fani Starbucks czekają co roku.
