Elena Veselova/Shutterstock Grace Lyra Simmons
Dawno, dawno temu Smirnoff, najlepiej sprzedająca się wódka w Ameryce, nie mogła wejść na amerykański rynek (poprzez Thriller ). Wódka była uważana za „ducha etnicznego”, według Biznes spirytusowy , a to nie przemawiało do Amerykanów pijących Bourbon.
Wódka przyjechała do Stanów dopiero II wojna światowa , kiedy sojusznicza Rosja zaczęła importować ducha. Ale wódka nie była natychmiastowym hitem; Powszechnie przyjęto ją dopiero, gdy John Martin, brytyjski biznesmen, kupił amerykańskie prawa do butikowej firmy produkującej wódki Smirnoff.
Martin był znany ze swoich pomysłowych taktyk sprzedażowych, takich jak zrobienie dwóch polaroidów barmanów trzymających butelki Smirnoffa, pozostawienie jednego dla baru, a drugiego zabranie na następne spotkanie sprzedażowe, aby pokazać, że wszystkie fajne batony są zaopatrzone Smirnoffa”. Jego pierwszym wielkim przełomem w popularyzacji ducha było: wynalazek moskiewskiego muła w 1941 roku z właścicielem słynnej restauracji Cock 'n Bull w Los Angeles, Jackiem Morganem.
Jedna noc, Martin opowiadał on sam, Morgan i ówczesna dziewczyna Morgana, Osalene Schmitt – która odziedziczyła fabrykę miedzi po ojcu – usiedli w barze Cock 'n Bull, żeby wymyślić drinka. Restauracja Cock 'n Bull produkowała piwo imbirowe na miejscu, ale Morgan miał problemy ze sprzedażą. Martin miał również problemy ze sprzedażą wódki według Thrillist, a Schmitt miał nadwyżkę miedzianych kubków. Było to tak proste, jak zmieszanie Smirnoffa, piwa imbirowego i limonki w miedzianym kubku — i tak narodził się Moscow Mule.
Jingle Smirnoff Mule
Neilson Barnard/Getty Images
W 1965 roku Smirnoff zmienił nazwę popularnego koktajlu na wódkę na „Smirnoff Mule”, podejmując całą kampanię marketingową, tworząc jingle i taniec, zgodnie z Dziennik Wall Street . Firma zatrudniła pianistę Skitcha Hendersona i wokalistkę jazzową Carmen McRae do wykonania utworu „ Smirnoff Mule ”, a taniec zawołał „ Muł „ — do którego choreografię wykonał tancerz „Killer Joe” Piro. Per Jedzenie i wino , tekst był następujący: 'Stój uparty/Stop nagły/Wyglądaj fajnie. Włącz go/Zdejmij go/The Smirnoff Mule!'
Niektóre z najbardziej chwytliwych i najbardziej znanych dżingli dla telewizyjnych i radiowych kampanii reklamowych powstały w latach 60. — m.in. Oscara Meyera, ' Och, chciałbym być Oscarem Mayerem Wienerem ' dżingiel, Alka Seltzer ' Plop, Plop, Fizz, Fizz ' dżingla i Coca-Coli ' Z Coca-Coli wszystko idzie lepiej ' brzęk.
Chociaż jingle Moscow Mule nie znalazły się na tej liście, firma nie bała się myśleć nieszablonowo, dzięki Johnowi Martinowi. Wykorzystał też celebrytów do spopularyzowania koktajlu, jak w Reklama z 1966 roku z udziałem Woody'ego Allena , i użył terminu „biała whisky” do sprzedaży wódki, która odwoływała się do przywiązania Amerykanów do burbona, szkockiej i tym podobnych (poprzez Thriller ).
Później, jak zauważa Thrillist, firma dalej spopularyzowała swoją wódkę, tworząc więcej napojów, w szczególności śrubokręt i Krwawa Mary . Ale klasyczny Moscow Mule – wódka, piwo imbirowe i limonka – zawsze będzie koktajlem wejściowym z własnym dżinglem, który rozgrzeje Amerykanów do wódki.
