13 regionalnych potraw, których obcy mogą nigdy nie zrozumieć

Niezależnie od tego, jak dużo podróżuje dany zjadacz, każdy region w USA ma wyjątkową ofertę żywności, którą mogą naprawdę docenić tylko wtajemniczeni. Nie mówimy o przepisy, które każdy chce wypróbować . Te dania są specyficzne, kapryśne i trudne w smaku, jeśli nie znasz ich dziedzictwa ani składników. Podczas gdy niektóre stały się ukochanymi hiperlokalnymi smakami ze względu na dostępność składników, inne są wynalazkami zrodzonymi z wyobraźni i poczucia przygody. Niezależnie od pochodzenia, sama wzmianka o tych przedmiotach wywołuje ogień uznania u każdego, kto kiedykolwiek ich skosztował, na dobre i na złe.

Ci, którzy nie próbowali gotowanych orzeszków ziemnych z południa, loco moco z Hawajów lub cudighi z górnego półwyspu Michigan, mogą nigdy nie zrozumieć oddania inspirowanego cennymi potrawami, którymi należy się cieszyć w ich oryginalnym środowisku, aby uzyskać maksymalny efekt. Próby odtworzenia potrawy w innym miejscu nie powiodą się. Wyśledziliśmy menu dziwacznych potraw, stworzonych z niezaprzeczalnym lokalnym akcentem, zrozumiałym wyłącznie dla zjadaczy zamieszkujących teren pochodzenia. Odsuń się od regionalne specjały, których każdy powinien spróbować i skosztuj lokalnych przysmaków, które może pokochać tylko tubylec – jeśli możesz to znieść.

1. Grzechotnik

Chociaż możesz nie chcieć spotkać jednego z tych kłaczących stworzeń na szlaku pieszym, goście na południowym zachodzie nie mają problemu ze znalezieniem grzechotnika wymienionego w menu. Istnieje nawet wzmianka o przodku, który zjadał całego surowego grzechotnika. Aby uniknąć tego rodzaju obrzydliwych momentów, mieszkańcy pustyni często polują na własne grzechotniki, aby ugotować je w domu.

Bez względu na to, gdzie jest przygotowywany, zawsze usuwa się głowę, aby wyeliminować niebezpieczeństwo związane z jadem węża. Istnieją również lokalne przepisy dotyczące polowań i transportu grzechotników poza ich miejsce zamieszkania, co może ograniczyć ryzyko znalezienia węża podawanego na obszarach poza jego naturalnym siedliskiem. To dobra wiadomość zarówno dla mieszkańców regionu, którzy uwielbiają je jeść, jak i wszystkich, którzy tego nie robią.

Jeśli chodzi o smak, żartem jest to, że grzechotnik, podobnie jak wiele innych nieznanych mięs, smakuje jak kurczak. W rzeczywistości grzechotnik zwykle smakuje jak ofiara, którą zjadło stworzenie, zanim sam stał się pożywieniem. Często grzechotnik podawany w restauracji ma postać smażonych kawałków przypominających nuggetsy z kurczaka, a wszystko przygotowane w ten sposób będzie smakować tak, jak kiedyś. Nie ma tam wielkiego zaskoczenia.

2. Gotowane orzeszki ziemne

Orzeszki ziemne to całkiem doskonałe jedzenie, które nie wymaga żadnego przygotowania. Jednak Południowcy przez większą część swojej historii pielęgnowali tradycję ich gotowania. Wynika to z afrykańskiej tradycji gotowania orzeszków ziemnych przywiezionych do Ameryki przez zniewolone ludy, gdy orzeszki ziemne po raz pierwszy uprawiano w USA. Proces gotowania w solance pomógł ugotować i nadać aromat orzeszkom ziemnym, których nie można było prażyć ze względu na ich ekologiczność. Później podczas wojny secesyjnej orzeszki ziemne były łatwo przewożone, a żołnierze je gotowali i solili, aby zachować je na podróż. Przepis na gotowane orzeszki ziemne ukazał się po raz pierwszy drukiem w 1899 roku dzięki uprzejmości autora wegetariańskiej książki kucharskiej Almedy Lambert.

W latach dwudziestych gotowane orzeszki ziemne były popularną przekąską sprzedawaną na Południu i szybko przekształciły się z pożywienia w znak rozpoznawczy życia na Południu. Miejscowi, którzy lubią gotowane orzeszki ziemne, mogą nie wiedzieć, że gotowanie tych roślin strączkowych zwiększa zawartość przeciwutleniaczy, witamin i minerałów. Choć może się to wydawać niczym więcej niż osobliwą i niezwykłą pozostałością z początków regionu, jest to ukryty sposób na zwiększenie wartości odżywczej przekąski uwielbianej od pokoleń.

3. Loco Moco

Jeśli byłeś w tropikalnym raju na Hawajach, prawdopodobnie zetknąłeś się z daniem znanym jako loco moco. To standard na stołach śniadaniowych w restauracjach na każdej wyspie. Ten regionalny przysmak jest stosunkowo nowy – pojawił się w Lincoln Grill w Hilo na Big Island w 1949 roku. Legenda głosi, że miejscowe nastolatki poprosiły o pasztecik mięsny z sosem podawany z ryżem jako niedrogą alternatywę dla zwykłych kanapek i ostatecznie tak się stało z dodatkiem jajka sadzonego. Szybko stała się popularną opcją zamawianą przez mieszkańców rano, w południe i wieczorem. Pojawiły się różne odmiany, w tym jedna zrobiona za pomocą spamu, a turyści odkryli to danie podczas swoich podróży. Jednak to jedyne w swoim rodzaju połączenie pozostaje dziełem najbardziej lubianym przez Hawajczyków, którzy lubią je jako regionalny produkt.

A więc to jest to danie... ale skąd wzięła się ta głupia nazwa? Mówi się, że nazwa wzięła się od pseudonimu wymyślonego przez tych samych nastolatków, z których jeden był złośliwie nazywany loco, co po hiszpańsku oznacza szaleństwo. „Moco” był łatwym rymem; tłumaczenie obu słów to „szalony smarkacz”. Lepiej nie wyobrażać sobie tego obrazu podczas jedzenia tego pikantnego przysmaku, niezależnie od tego, czy jesteś miejscowym, czy nie.

4. Kanapka z bananem i majonezem

Przepis na prosty południowy komfort składa się z mieszanki bananów, białego chleba i majonezu w kanapce o regionalnym charakterze, który niekoniecznie wykracza poza granice. To jest dziwne połączenie, które może nie wydawać się smaczne od pierwszego zarumienienia się, a może nawet nie od pierwszego kęsa. Ale to nie powstrzymuje miłośników przekąsek z Południa od posmarowania białego chleba jeszcze bielszym majonezem i dodania na wierzch nieco mniej bladych plasterków banana. Brzmi to łatwo, ale istnieją zasady przygotowywania kanapki z bananem i majonezem, które mają na celu utrzymanie tradycyjnej jakości na równi. Kluczowa jest dojrzałość owoców i podłużne plasterki, a także marka majonezu i rodzaj chleba – tylko biały.

Abyś nie myślał, że ta wątpliwa mieszanka smakuje tylko nielicznym, sammies B&M mają własną stronę na Facebooku i zostali wyróżnieni przez członka rodziny NASCAR Dale’a Earnharta Jr., który wywołał pewne kontrowersje, pisząc na Twitterze, że to jego ulubiona kanapka. Według dalszych ustaleń Ankieta na Twitterze prowadzonym przez GQ, większość respondentów nie chciała podejmować ryzyka związanego z tym bzdurnym melanżem. Południowcy mogą uznać to za dobry znak i wskazówkę, że ich niezwykła przekąska pozostanie ulubioną regionalną specjalnością.

5. Cukierki z łososia

Łosoś może być ostatnim jedzeniem, które ktokolwiek pomyślałby o przekształceniu go w słodką przekąskę. Ale mieszkańcy północno-zachodniego Pacyfiku wiedzą lepiej. Regionalne dzieło tzw cukierki z łososia bierze plastry wędzonego łososia i zanurza je w syropie klonowym lub glazurze z brązowego cukru, dodając słodyczy wędzonym, rybnym esencjam. Rezultatem jest wieloaspektowa przekąska, która zastępuje suszoną wołowinę i słodką wersję łososia, którą można delektować się jako samodzielną przekąskę. To rustykalne vittle, zwane także indyjskimi cukierkami, ponieważ pierwotna wersja została stworzona przez rdzennych Amerykanów zamieszkujących ten region. Profil smakowy wyróżnia go również jako mieszankę dla smakoszy, przypominającą kulinarny eksperyment, który nowi szefowie kuchni mogą wygodnie odkryć na nowo i przedstawić swoim odbiorcom. Trzymam kciuki, żeby taki scenariusz nigdy się nie wydarzył.

Cukierki z łososiem można zamówić online, co otwiera możliwości dla nierezydentów, którzy mogą wziąć torbę i zobaczyć, jak im smakuje. Ale to, że nasze połączenia cyfrowe umożliwiają zakup tego osobliwego kęsa, nie oznacza, że ​​klienci gdziekolwiek indziej będą mu smakować. Jeśli chodzi o mieszkańców północno-zachodniego Pacyfiku, nigdy nie stracą w swoich sercach słodkiego miejsca, w którym żyje cukierek z łososia.

6. Sałatka Snickers

Pomysł na sałatkę z dodatkiem jeden z najpopularniejszych batoników w świecie przekąsek może zająć trochę czasu osobom spoza Środkowego Zachodu. To nie jest ogrodowa mieszanka warzyw z pokrojonymi snickersami ułożonymi na wierzchu. To sałatka deserowa w tradycji Waldorfa lub Watergate, wypełniona taką ilością cukru, aby zmiękczyć zęby po trzecim kęsie. Wyobraź sobie miskę wypełnioną kawałkami cukierków orzechowo-karmelowo-czekoladowych zmieszanych z plasterkami jabłek Granny Smith, które pomogą przełamać słodycz, pływających w bitej śmietanie lub Cool Whip. Oto fatalny przepis na danie, które pojawia się na stołach piknikowych i podczas potluków od jednego końca Heartlandu do drugiego.

Przepis istnieje tak długo, że w wielu rodzinach stał się świąteczną tradycją. I chociaż elementy brzmią jak zdekonstruowany karmelowo-jabłkowy szarlotka z orzeszkami ziemnymi i polewą czekoladową, ta supersłodka mikstura sprawia wrażenie ulubionego dania z określonego obszaru geograficznego, którego nie można by właściwie docenić gdzie indziej. Nie oznacza to, że dzieci i miłośnicy słodyczy spoza Środkowego Zachodu nie skorzystaliby z okazji, aby tego spróbować. Mogą po prostu nie zostać zaproszeni.

co sprawia, że ​​ostre cheetos są ostre?

7. Płyta na śmieci

Dlaczego, u licha, ktokolwiek miałby zanurzyć się w czymś, co nazywa się śmieciarką? Pewnie dlatego, że pochodzą z Rochester i dokładnie wiedzą, w co się pakują. Pomimo opisowej nazwy, talerz na śmieci nie zawiera rzeczywistych śmieci... chociaż możesz tego nie wiedzieć, patrząc na niego. Każdy w okolicy rozumie, że ten eklektyczny wybór to właściwie dowolne zestawienie niemal każdego rodzaju dań z menu, a wszystko to ułożone w przytulny stos. Poszukaj, a znajdziesz frytki, hamburgery, kiełbasę, fasolę, kurczaka, stek i inne produkty z super ostrym sosem. W tym przypadku nazwa może być żałośnie trafna, nawet jeśli śmieci na talerzu są dobrze przygotowane i podane na gorąco.

Mieszkańcy Rochester wiedzą, że ta kulinarna układanka ma reputację leku na kaca. Jest to ulubiona rzecz osób, które potykają się rano i szukają czegoś ciężkiego, co pomoże im odzyskać równowagę. Dla gości, turystów i każdego, kto jest na tyle wścibski, aby znaleźć tablicę ze śmieciami w Internecie, ciężkość jest prawdopodobnie czynnikiem odstraszającym. Dla zagorzałych mieszkańców miasta nie ma lepszego posiłku rano po posiłku. Można śmiało powiedzieć, że w Rochester nie byłoby inaczej.

8. Łosoś ze zmywarki

Jeśli nigdy nie myślałeś o używaniu zmywarki do podgrzewania jedzenia, prawdopodobnie nie rozumiesz koncepcji łososia do zmywarki. Ale mieszkańcy Alaski wiedzą coś na temat wykorzystywania nieoczekiwanych źródeł ciepła do przygotowania łososia z rozpryskami, rezygnując z tradycyjnych powierzchni do gotowania na rzecz urządzenia czyszczącego znanego z wytwarzania wilgotnego ciepła. Przekonanie innych Amerykanów z Lower 48, aby zauważyli tę nieprawdopodobną tendencję, może zająć trochę czasu. Dobrze, że nikt na Alasce nie próbuje na siłę forsować tego pomysłu, choć zyskał on na popularności dzięki włamaniom internetowym na stronach kulinarnych.

To nie jest haute cuisine wzniesiona na nowy poziom. To raczej ponowne przemyślenie nauki i tego, co jest potrzebne, aby surowy łosoś osiągnął stan ugotowany najlepiej nadający się do spożycia. Kluczem do udanego pieczenia ryby w zmywarce jest upewnienie się, że folia jest prawidłowa i ciasna na krawędziach, aby zapobiec przedostawaniu się wody do środka i zamoczeniu ryby. Jednocześnie zatrzymuje rybi aromat, który w przeciwnym razie mógłby się wydostać, zanieczyszczając zarówno zmywarkę, jak i dom.

9. Niechlujny

Zaoferowanie Sloppera w restauracji gdziekolwiek indziej niż Pueblo w Kolorado prawdopodobnie wywołałoby zdziwione spojrzenia. Nawet turyści odwiedzający to wysoko pustynne miasto z pewnością będą zamieszani. Ale miejscowi wiedzą, że należy się zgodzić, gdy pojawi się oferta Sloppera. Ta pożywna porcja to dosłownie połączenie cheeseburgera i enchilady, wnoszące na talerz całą niechlujną satysfakcję gwarantowaną przez oba dania. Podstawowa struktura składa się z podwójnych pasztecików wołowych na połówkach bułki, duszonych w zielonym chili. Początki przypominają opowieść ludową, której historie sięgają lat pięćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Jakkolwiek się zaczęło, nie skończyło się, a mieszkańcy Pueblo są dość zaznajomieni z oryginałem ze swojego rodzinnego miasta.

Pubowa atrakcyjność Sloppera jest tak przekonująca, że ​​Izba Handlowa Pueblo opublikowała przewodnik po najlepszych miejscach w mieście, w których można delektować się tym niechlujnym posiłkiem. Najwyraźniej miejscowi nie boją się kusić przybyszów, aby sprawdzić, jak kompatybilne są ich kubki smakowe z burgerem ubranym w kopczyk papryki sezonowanej na południowym zachodzie. Nazwa prawdopodobnie bardziej odstrasza niż opis.

10. Kody

Powodzenia w odkrywaniu, z czego składa się cudighi, na podstawie samej nazwy. Trzeba pochodzić z Górnego Półwyspu Michigan, żeby wiedzieć, że to regionalne danie to kiełbasa wieprzowa zrobiona z niemal każdej części świni oprócz kopyt i pyska. Nosh na bazie włoskiej składa się z słoniny, mięsa i skórki na bazie wieprzowiny, a wszystko to zmieszane w puree, które można doprawić płatkami ostrego pieprzu. Wszystko to bardzo podoba się Yoopersowi, który może prześledzić początki cudighi od imigranta z początku XX wieku, który wymyślił sekretną mieszankę przypraw do kiełbasy. Syn imigranta przerobił plastry kiełbasy na burgery z mozzarellą i sosem pomidorowym – włoskie do granic możliwości.

Cudighi ma tak regionalny charakter, że jego obecność jest zarezerwowana dla północnego Michigan, co oznacza, że ​​reszta stanu nie jest wtajemniczona w tę nagrodę. Pomysł, że ktokolwiek spoza stanu Michigan miałby szansę wziąć go na jazdę próbną, jest w najlepszym wypadku głupim pomysłem. Jeśli kiedykolwiek wyemigruje, wygląda na to, że może istnieć rynek dla tego dekadenckiego kąska. Na razie wydaje się mało prawdopodobne, aby Yoopers na to pozwolił.

11. Spaghetti z grilla

Makaronowi puryści wiedzą, że spaghetti je się tylko w jeden sposób: z włoskimi sosami. W Tennessee kultura grillowania wykorzystała to, co najlepsze ze swojego znanego na całym świecie dziedzictwa, i połączyła je z całkowicie pospolitym makaronem, aby wyczarować spaghetti z grilla. Legenda głosi, że były kucharz kolei, Brady Vincent, stworzył to połączenie w swojej restauracji z grillem w Memphis, Brady and Lil's. Po sprzedaży lokalu przepis przetrwał i mógł być delektowany przez mieszkańców zamiłowanych do tradycji, nawet jeśli tradycja ta wywodzi się z dwóch zupełnie różnych kultur globalnych. To, co prawdziwi mieszkańcy Tennessee uważają za kuchnię fusion, osoby z zewnątrz mogą nazwać kuchnią fusion.

Choć w celu uchwycenia magii można dodać grillowane mięso do spaghetti i sosu pomidorowego, prawdziwe danie jest strzeżoną tajemnicą, która honoruje chwalebne dziedzictwo wolno gotowanej szarpanej wieprzowiny. Na pokładzie znajdują się dwa tradycyjne dania z grilla i ogromne ćwiartki tostów teksaskich, aby przypomnieć, że nie jest to zwykły talerz resztek. To spaghetti z grilla to nowatorski makaron najbardziej znany mieszkańcom Południa, którzy wiedzą, gdzie smaruje się ich chleb... i jak grilluje się spaghetti.

12. Gorący brąz Kentucky

Trudno wymyślić mniej apetyczną nazwę dla jakiegokolwiek jedzenia niż Kentucky Hot Brown. Może to być dobre rozwiązanie dla mieszkańców, którzy chcą odeprzeć intruzów, którzy mogliby skosztować jednego z ich ulubionych dań regionalnych. Ten nieprzemyślany tytuł to tak naprawdę kanapka z otwartą twarzą, stworzona w 1926 roku w The Brown Hotel w Louisville. Danie składa się ze stosu grubych plastrów indyka z pomidorami i boczkiem zanurzonych w kremowym sosie Mornay, a wszystko to zagnieżdżone na dwóch kromkach tostu teksaskiego. Łatwo pomylić przepełniony talerz z opcją śniadaniową, ale ten południowy oryginał był pomysłem szefa kuchni na kolację, który chciał zadowolić gości zmęczonych serwowanymi tradycyjnymi potrawami.

Odważni zjadacze spoza Kentucky mogą zdobyć się na odwagę i spróbować samodzielnie przygotować Hot Brown, korzystając z przepisu z książki kucharskiej poświęconej temu dekadenckiemu stosowi. Ale niezależnie od tego, jak daleko od stanu Bluegrass dotrą wieści o Hot Brown, zawsze to mieszkańcy tego kraju będą mieli tę kulinarną innowację najbliższą ich sercom. A jeśli nazwa powstrzymuje obcych od chwytania się lepkiej dobroci, to też działa.

13. Ciasto marynowane

Dodawanie marynat do ciasta jest posunięciem sprzecznym z intuicją dla każdego piekarza wartego uwagi. Ale w jakiś sposób pokrojone w plasterki kanapki trafiły do ​​przepisu na ciasto w Utah, który zmienił nieoczekiwany przysmak w regionalną sensację. Ta dziwna mikstura to nie tylko odrobina domowego szaleństwa; jest również podawany w restauracjach takich jak SunGlow Motel Café w Salt Lake City. To tutaj w 1965 roku rozpoczęła się tradycja zapiekanek marynowanych wraz z utworzeniem kawiarnianej kuchni Cula Ekker. Cula przekazał pałeczkę Bessie Stewart i od tego czasu ten zwyczaj dodał pikanterii krajobrazowi SLC.

Chociaż ciasto z piklami przywołuje na myśl skorupę ciasta wypełnioną koszernymi koperkami, prawda jest nieco bardziej rozsądna. Niektóre przepisy wymagają nadzienia z kremu zawierającego filiżankę słodkich chipsów marynowanych zmiksowanych w delikatną konsystencję przypominającą smak. Zagorzali uwielbiają odrobinę bitej śmietany z marynatami na wierzchu, chociaż każdy spoza granicy stanu prawdopodobnie kwestionowałby ocenę zjedzenia ciasta z dodatkiem marynat, nie mówiąc już o bitej polewie, która podwaja smak. Mieszkańcy Utahn kochają to, co mają, i to się liczy.

Kalkulator Kalorii

Podłoga:

Wiek:

Wzrost (W Cm):

Waga (W Kg):

Poziom Aktywności Fizycznej: Minimum Niski Przeciętny Wysoki Bardzo Wysoko

Oblicz

Wyślij Mi E -Mail Pokaż Na Stronie