Bajgle. Zawierają tylko kilka składników, ale ich przygotowanie jest dość skomplikowane. Są zupełnie niepodobne do większości innych rodzajów chleba: żucia w środku, żucia na zewnątrz, ugotowane i upieczone do perfekcji i oczywiście z dziurką pośrodku.
O co chodzi z tą dziurą? Wygląda na to, że jest to marnotrawstwo, a włożenie tam więcej bajgla byłoby dobrym rozwiązaniem. Na pewno ułatwiłoby to bajgle do pizzy, podobnie jak bajgiel śniadanie kanapki i, właściwie wszystko, bajgiel. Wysoce niepraktyczne? Może, ale za tą dziurą kryje się niesamowita historia. Co więcej, jest też bardzo fajna mitologia — opowieści o tym, dlaczego bajgiel ma taki kształt.
Jasne, jest też bardzo praktyczny powód, ale to tylko niewielka część tego, co sprawia, że bajgiel jest bajglem. Założę się, że nie miałeś pojęcia, że w historii bajgla jest tak wiele, prawda?
Prawdopodobnie pojawiły się, gdy przeszły z precli do bajgli
Historia to zabawna rzecz i czasami może wymagać trochę pracy detektywistycznej — zwłaszcza jeśli chodzi o śledzenie korzeni skarbów kultury, takich jak bajgle. Według Marii Balińskiej, historyczka i autorki Bajgiel: zaskakująca historia skromnego chleba (przez Atlantycki ), istnieje jedna teoria o pochodzeniu bajgli, jakie znamy, która sugeruje, że pochodziły one od XIV-wiecznych niemieckich imigrantów przeprowadzających się do Polski. Mówi, że Niemcy przywieźli ze sobą tradycyjne precle, które potem zamieniły się w bardziej zaokrągloną bułkę z dziurką w środku.
Nazywano je obwarzankami , a ogromny wzrost popularności zyskały dzięki królowej Jadwidze, niezwykle potężnej polskiej monarchini, która nie tylko zmieniła równowagę sił w XIV-wiecznej Europie (poprzez Britannica ), ale który został również kanonizowany przez papieża Jana Pawła II. W okresie Wielkiego Postu wolała jeść obwarzanki niż obfite wypieki, pomagając w utrzymaniu ich popularności jako głównego nurtu chleba.
Aby odróżnić się od „chleba chrześcijańskiego”
W tym samym czasie osiedlali się w Polsce imigranci niemieccy, tam też osiedlali się imigranci żydowscy. Według dr Yvette Alt Miller (via Aisz ), był to również czas, kiedy Żydom nie wolno było robić chleba, ponieważ uważano go za święty pokarm chrześcijański. Dopiero w 1264 r. polski książę Bolesław Pobożny uchylił prawa i ogłosił, że Żydom wolno będzie „kupować i sprzedawać oraz dotykać chleba tak jak chrześcijanie”.
To był ogromny krok, ale Kościół nie był tak zainteresowany ogłoszeniem, jak bardziej świecki świat. Rozeszły się pogłoski, że żydowscy piekarze zatruwają chleb, a chrześcijanie nie powinni kupować chleba wypiekanego przez Żyda.
Przewiń trochę do przodu, a znajdziesz nowe zarządzenie — polscy Żydzi zdobyli prawo do robienia chleba… o ile był gotowany, a nie pieczony. Celem było odróżnienie go od chleba wypiekanego po chrześcijańsku, więc żydowscy piekarze opracowali charakterystyczny, charakterystyczny, okrągły chleb z dziurką pośrodku. Niektórzy uważają, że z tej tradycji wzięła się nazwa „bajgiel”, powołując się na prawdopodobieństwo, że pochodzi od słowa beżowego w jidysz, czyli „zginać”.
Stworzony na cześć króla?
Jak wiele rzeczy w historii, nie jest w 100 procentach jasne, kiedy dokładnie te dziurawe bułeczki zaczęły pojawiać się w formie, którą rozpoznalibyśmy jako bułeczki , i jest inna historia, kiedy dokładnie zostały zrobione i jak zostały zrobione po raz pierwszy. dostał ich nazwę. Ten pochodzi również z Europy Środkowej i Wschodniej, a historia mówi, że w 1683 r. Jan Sobieski poprowadził potężną armię przeciwko siłom tureckim nacierającym na Wiedeń. Odparł Turków, mówi Britannica , a jako podziękowanie wiedeński piekarz stworzył na jego cześć rodzaj chleba.
Maria Balińska, historyk i autor Bajgiel: zaskakująca historia skromnego chleba (przez Atlantycki ), mówi, że to był beugel. Chleb nie był wypiekany w żadnej tradycyjnej formie, a zamiast tego piekarz postanowił oddać hołd umiłowaniu koni swojego króla-zbawiciela. Ciasto zostało upieczone w kształcie koła – zaprojektowanego tak, aby wyglądało jak strzemię – a następnie zostało nazwane na cześć niemieckiego słowa oznaczającego strzemię. Stąd narodził się bajgiel. A może to było?
różnica między aldi a lidl
Symbol wieczności
Bajgle zawsze były kojarzone z Europą Środkową i Wschodnią, a szczególnie z tymi wyznania mojżeszowego. Według Moja żydowska nauka , słowo „bajgiel” oznacza po niemiecku „bransoletę” i jest to wyraźne nawiązanie do kształtu tego gumowatego, rozkosznego przysmaku. Podobno bajgiel mógł mieć swoje korzenie gdzie indziej, ale naprawdę stał się popularny w polskim sztetlu.
Aby to wyjaśnić, trzeba odrobiny historii polskiej i żydowskiej... Sztetl, Mówią , jest dokładnie tym, co w języku jidysz tłumaczy się jako: „miasteczko”. W XIX i XX wieku sztetle Rosji i Polski były małymi miasteczkami, w których w centrum mieszkali Żydzi, a na obrzeżach – poganie. Większość tych społeczności była wypełniona religijnymi postaciami, uczonymi i rzemieślnikami, a ich ulice były również wypełnione sprzedawcami sprzedającymi bajgle.
To też nie był żart. Sprzedawcy bajgli musieli mieć licencję i chociaż dzieci od czasu do czasu sprzedawały bajgle, aby pomóc w utrzymaniu rodziny, zarobiłyby na pobiciu, gdyby zostały złapane przez organy ścigania. Bajgle to także coś więcej niż chleb. Powszechnie uważano, że ich okrągły, niekończący się kształt symbolizuje równie niekończący się krąg życia i śmierci. Uważano również, że ich unikalny kształt chroni przed złym okiem i przynosi szczęście; dotyczyło to zwłaszcza porodów, które często podawano rodzącym kobietom.
Ale jest też bardzo praktyczny powód
Historia bajgiel a jego dziura jest dość niesamowita, ale nie chodzi tylko o historię. Według Piekarnia Bajgiel , istnieje bardzo praktyczny powód, dla którego dziura pozostała w bajglach od wieków.
Każdy, kto kiedykolwiek próbował zrobić własne bajgle, wie, że ciasto jest bardzo, bardzo grube i bardzo ciężkie. Utrudnia to gotowanie przez cały czas, a ten otwór faktycznie zwiększa powierzchnię i pomaga gotować bardziej równomiernie. Ułatwia to również piekarzom potwierdzenie, że ich bajgle są ugotowane w całości, co jest ważne. Nikt nie chce niedopieczonego bajgla.
Mówią również, że dziura pozwala bajgielowi mieć więcej tej charakterystycznej, ciągnącej się skórki, która sprawia, że bajgiel, no cóż, bajgiel. Okazuje się, że nie jest to tylko jedna z tych rzeczy, które tkwią w nieskończoność tylko z powodu tradycji. Tym razem tradycja jest również praktyczna i smaczna.
Dziura jest powodem, dla którego są sprzedawane w ten sposób
Bajgle były kiedyś sprzedawane przez sprzedawców, którzy nawlekali je na długie tyczki i nosili w ten sposób ulicami, a to dało początek przekonaniu, że dziury są tam, aby ułatwić sprzedawcom ich noszenie. Ale historyk i pisarka Maria Balińska rozmawiała z New York Times i obalił tę teorię, mówiąc, że dziury zdecydowanie poprzedzają tę tradycję.
Mówi, że w latach 70. piekarze w Nowym Jorku nawlekali swoje bajgle na liny, aby dostarczać je do delikatesów i rynków w całym mieście. Wiesz, w czasach przed surowymi zasadami i przepisami dotyczącymi pakowania i obsługi żywności.
Balińska dodaje też coś zgrabnego do pytania o to, co oznacza dziura. Kiedy po raz pierwszy dostajesz bajgla, ta dziura w środku reprezentuje skończoną przestrzeń w środku koła. Kiedy go jesz – i kończysz bajgla – zamieniasz tę dziurę w część nieskończonej, nieokreślonej przestrzeni, która otacza nas wszystkich. Kto by pomyślał, że z bajgla wyjdzie coś tak filozoficznego?
Jest zaskakująco prosty sposób na zrobienie dziur
Kiedy już masz prawdziwe, świeże bułeczki z prawdziwej piekarni, te bułeczki w sklepie po prostu tego nie pokroją. W zależności od tego, gdzie mieszkasz, może być trudno znaleźć naprawdę dobre bajgle, ale jest dobra wiadomość: możesz zrobić je w domu, a to nie jest takie trudne. Czasochłonne? Tak. Ale trudne? Nie.
Może być wiele kroków, ale zgodnie z tym, że potrzebujesz tylko czterech składników Król Artur Mąka : mąka, woda, sól, drożdże. Dodanie dziury w środku może wydawać się najbardziej przerażającą częścią, ale jest na to tak łatwy sposób, że zaczniesz się zastanawiać, dlaczego nie robisz własnych bajgli częściej. Zamiast wałkować ciasto, uformuj z niego kulki. Gdy się podniesie, wsuń kciuk przez środek, włóż dwa palce do środka i delikatnie wyciągnij. Pamiętaj, że otwór będzie się kurczył, gdy ciasto się rozluźnia, więc rozciągnięcie 2-calowego otworu w środku spowoduje, że pozostanie 1-calowy otwór na gotowy produkt. Genialne i proste, prawda?
Niektóre są większe od innych
Kiedy Żydzi emigrowali z Polski do Ameryki Północnej, towarzyszyły im bajgle. Przez długi czas były one dość ekskluzywne dla społeczności żydowskich, ale oto dziwny przypis do już dziwnej historii robienia dziur w bajglach: Nie wszystkie bajgle są sobie równe.
Istnieją dwa rodzaje bajgli, które mają znacznie większą dziurę niż bardziej tradycyjne bajgle i tak naprawdę zaczęły zyskiwać popularność dopiero w latach 60. XX wieku. Piekarze z Montrealu robią swoje bajgle nieco inaczej — dodają miód do wody przed gotowaniem, aby zrobić słodszy chleb, kształtują je tak, aby miały duże dziury, a także pieczą je w piecu opalanym drewnem. Według Aisz , te większe niż normalnie dziury można zobaczyć w innym miejscu: w Jerozolimie. Tam nadal można znaleźć bajgle zwisające z długich drewnianych patyków w piekarniach, tak jak kiedyś na Starym Kraju.
I jest ogromna różnica między tymi staroświeckimi bajglami a nowymi bajglami: podczas gdy te dziury były kiedyś formowane ręcznie, zwykle tak nie jest w przypadku większości masowo produkowanych bajgli walcowanych maszynowo. W 2011, Czas nazwał komercjalizację bajgla „symbolem asymilacji za wszelką cenę”.
Bajgiel bez dziurki…
Czy jest więc coś takiego jak bajgiel bez dziurki? Absolutnie, i to się nazywa bialy. Atlantycki nazwał go „mniej znanym kuzynem bajgla” i jest to całkiem trafne.
Skórka bialy jest tradycyjnie trochę bardziej chrupiąca niż błyszcząca, ale ma taką samą żucia jak bajgiel. Zamiast dziury w środku znajduje się wcięcie, które pomaga utrzymać wszystkie dodatki na miejscu. I jest jeszcze jedna ogromna różnica między tymi dwoma: bialy nie jest gotowane przed upieczeniem.
Ale, to powiedziawszy, wszystko, co możesz zrobić z bajglem, możesz zrobić z bialym. Posmaruj je masłem, twarogiem, dodaj lox lub zrób bialy pizzy — pamiętaj tylko, że jeśli chcesz zachować tradycję, nie kroj tego. Nie musisz, ponieważ skórka jest o wiele łatwiejsza do przeżucia niż bajgla. Ale czy tak jest lepiej? Wypróbuj i przekonaj się. Może dziura robi różnicę.
