Kiedy pierwsza degustacja horchata naturalne jest założenie, że kremowy, słodki, cynamonowy napój ma swoje korzenie w Meksyku. W końcu te bezmleczne napoje na bazie ryżu lub migdałów, doprawione cukrem i przyprawami, są powszechnie podawane w autentycznych meksykańskich restauracjach i taquerias i są idealnym, chłodnym dodatkiem do talerza ognistych tacos.
Pyszna meksykańska horchata pochodzi z XVI wieku (via Atlas Obscura ), ale istnieją nawet starsze wersje. W rzeczywistości termin „horchata” opisuje grupę pokrewnych napojów, których korzenie sięgają starożytnego Rzymu i Afryki Północnej. Wersja rzymska nie opierała się na ryżu czy orzechach, ale na jęczmieniu, który przez pewien czas miał właściwości lecznicze. Rzymianie „udoili” suszony jęczmień w wodzie (via Tipples, książka pierwsza ), aby stworzyć podstawę napoju, który nazwali „hordeata”, co dosłownie oznacza „napój z jęczmienia”.
co to jest fajny bat
Hiszpańska wersja napoju wykorzystywała orzechy tygrysie, które Maurowie przywieźli z Afryki Północnej po podbiciu części Hiszpanii. „Orzech tygrysi” to w rzeczywistości chufa, bulwa o słodkim, orzechowym smaku podobnym do kokosa (poprzez Żywność i odżywianie ). Legenda głosi, że walencka nazwa napoju „orxata” wywodzi się od XIII-wiecznego króla Jakuba z Aragonii. Mówi się, że po spróbowaniu wykrzyknął: „Açò no es llet, açò és lub xata!”. co w zasadzie oznacza „To nie jest mleko, to złoto, dziewczyno!” (przez Szkoła hiszpańska w Walencji ).
Horchata przekracza Atlantyk
Ponieważ zarówno rzymska, jak i północnoafrykańska wersja horchata de chufa dotarła do Europy, różne kultury zaadaptowały horchata przy użyciu różnych ziaren, orzechów i nasion. Hispano-Arabowie w Hiszpanii regularnie pili kombinację namoczonych i zmielonych orzechów tygrysich z cukrem, cynamonem i skórką cytryny, pisze Atlas Obscura . Nic dziwnego, kiedy XVI-wieczny hiszpańscy konkwistadorzy przybyli do Nowego Świata, przywieźli ze sobą wiele rzeczy z domu, w tym ryż, trzcinę cukrową i cynamon. Nie przywieźli jednak oryginalnego kluczowego składnika horchaty, czyli chufa. Tak więc pierwsi osadnicy używali ryżu.
pochodzenie z kurczaka i gofrów
Dziś meksykańska i gwatemalska wersja horchaty nadal używa ryżu, cynamonu i typowo wanilii (poprzez Poczta łacińska ). Amerykanie są najbardziej zaznajomieni z wariantem Meksyku. W USA i Meksyku można nawet znaleźć gotowe lub sproszkowane wersje horchaty w sklepie spożywczym. Na przestrzeni wieków kraje Ameryki Łacińskiej wykształciły własne odmiany. Południowy Honduras i Salwador często używają nasion morro do stworzenia mlecznej bazy zamiast ryżu. Ta wersja zawiera również orzechy tygrysie, orzeszki ziemne, migdały i orzechy nerkowca. W innych częściach Hondurasu i Nikaragui horcata jako semilia de jacaro zawiera nasiona jicaro, ryż i przyprawy. Historia horchaty, której korzenie sięgają starożytnego świata, potwierdza powiedzenie: „Pod słońcem nie ma nic nowego”. Przypomina nam również, że jedzenie jest jedną z nici spajających ze sobą pozornie odmienne i odległe kultury.
