Kanapka to doskonały posiłek. Jest przenośny, wypełniający i ma nieskończone możliwości. Kanapki mogą być słodkie lub pikantne, można je podawać na ciepło lub na zimno. Czy jesteś wegetarianinem? Świetnie, zjedz kanapkę. Czy jesteś miłośnikiem mięsa? Świetnie, oto więcej kanapek.
Chociaż Anglia może nie wydawać się kolebką wielu wspaniałych wynalazków kulinarnych, możemy podziękować Wielkiej Brytanii za wynalezienie kanapek. Kanapka została spopularyzowana w 1762 przez Johna Montagu , czwarty hrabia Sandwich. Montagu miał całkiem problem z hazardem i spędzał wiele godzin przy stole karcianym. Chciał posiłek, który mógłby zjeść jedną ręką podczas gry w karty, więc kucharz przyniósł mu kawałek mięsa między dwoma kawałkami chleba. Tak bardzo spodobał mu się ten przenośny, mięsno-chlebowy posiłek, że jadł go cały czas i stał się dość popularny, aż w końcu stał się znany jako kanapka.
rzeczy do nałożenia na ryż
Od jednoręcznej przekąski hazardowej hrabiego po nieskończenie różnorodne produkty — oto niektóre z najlepszych z najlepszych.
Kanapka BLT
Nie powinieneś potrzebować na to przepisu. Jest w nazwie, chłopaki: bekon, sałata i pomidor. Ale jeśli masz ochotę, spróbuj ten . Piękno doskonałego BLT polega na tym, że jeśli użyjesz dobrego B, L i T, będziesz miał dobry BLT. W tej kanapce chodzi o użycie składników dobrej jakości. To powiedziawszy, istnieje niewielki margines błędu. Według krytyka kulinarnego Mimi Sheraton , boczek musi być świeżo usmażony, gorący i chrupiący. Sałata musi być czymś innym niż góra lodowa i mieć prawdziwy kęs. A chleb musi być przypieczony.
Początki BLT są nieco niejasne. Niektórzy uważają, że jest to potomek angielskich kanapek na herbatę z epoki wiktoriańskiej, podczas gdy inni uważają, że jest to amerykańska odmiana klasycznej kanapki klubowej, która została spopularyzowana w wagonach restauracyjnych tętniących życiem amerykańskich kolei. Według Michele Jordan, autorki książki Książka kucharska BLT, pierwsza wzmianka o BLT można znaleźć w 1903 numerze Dziennik domowy dla pań czasopismo.
Kanapka z tuńczykiem?
Czy topienie tuńczyka było kiedykolwiek spektakularne? Prawdopodobnie nie, ale nie bez powodu jest to klasyczna restauracja. Klasycznie otwarta, ale czasami podawana między dwiema kromkami chleba, ta kanapka łączy w sobie tostowy chleb, sałatkę z tuńczyka i topiony ser. Chociaż prawdziwe pochodzenie tej kanapki jest nieco mętne, topiony tuńczyk został rzekomo wynaleziony w barze Woolworth w 1965 roku w Charleston w Południowej Karolinie. Według pisarza Warrena Bobrowa, przyszło zamówienie na kanapkę z grillowanym serem na białym chlebie z plamą majonezu. Następnie „na patelni na półce leży świeżo przygotowana sałatka z tuńczyka [na] krawędzi… i jakby prowadzona przez ukrytą dłoń, zawartość przewraca się, spadając na grillowany ser. Voila! Narodziny Topnienia Tuńczyka!
Topiony tuńczyk może być polaryzacyjna kanapka. Nie każdy jest fanem podgrzanej sałatki z tuńczyka i sera. Jaki jest sekret idealnego topienia tuńczyka? Chrupiący, solidny chleb (pomyśl: angielska muffinka, chleb żytni lub kajzerka), niezbyt dużo sałatki z tuńczyka i rozpuść ten ser, proszę!
Grillowana kanapka z serem
Nie ma nic lepszego niż zwykła przyjemność jedzenia dobrej kanapki z grillowanym serem. Jaki jest sekret robienia dobrej kanapki z grillowanym serem? Najpierw upewnij się, że: wybierz ser, który dobrze się topi . Możesz trzymać się klasyki z Plastry sera amerykańskiego lub cheddar lub trochę bardziej wyrafinowany z Gruyere lub Brie. Pytanie, czy powinieneś użyć masła lub majonez na grillowanym serze może być dość polaryzujący, ale niezależnie od tego, jaki pasta do smarowania zdecydujesz się użyć, pamiętaj, aby iść nisko i powoli. Ostatnią rzeczą, jakiej chcesz, jest trochę nieroztopionego sera między dwiema kromkami przypalonego chleba.
Skąd pojawił się tak prosty, doskonały wynalazek kulinarny? Coś podobnego do dzisiejszego wyobrażenia o grillowanym serze można prześledzić z czasów II wojny światowej, kiedy przygotowywali ją Navy Cooks „Kanapki nadziewane amerykańskim serem”. Termin „ser z grilla” pojawił się jednak dopiero w latach 60. XX wieku, poprzedzony słowami „ser tostowy” lub „kanapki z topionym serem”.
Kanapka
Banh mi to wietnamska kanapka na krótkiej francuskiej bagietce. Chleb może odnosić się do rodzaju krótkiej bagietki , ale w przypadku użycia poza Wietnamem odnosi się ogólnie do kanapki wypełnionej połączeniem smaków wietnamskich i francuskich. Nie ma nikogo, liczba pojedyncza chleb przepis, ale generalnie mają kiszone warzywa, majonez, ogórki, kolendrę, Sos Przyprawowy Maggi lub inny sos przyprawowy, taki jak sos sojowy, oraz nadzienie mięsne takie jak bułka wieprzowa (bułka wieprzowa) lub shumai (klopsiki wieprzowe).
Banh mì powstał wraz z Francuska kolonizacja Wietnamu . Francuscy kolonizatorzy uprawiali zboże i hodowali zwierzęta w Wietnamie, aby zbliżyć się do ich europejskiej diety, ale nie byli w stanie uprawiać pszenicy w swojej nowej kolonii. Francuzi wysyłali chleb do Wietnamu, ale tylko Francuzi mogli sobie na to pozwolić. Podczas I wojny światowej wojska francuskie zajęły magazyny niemieckich eksporterów, a towary te zalały Wietnam, nasycając rynek i umożliwiając wszystkim, nie tylko Francuzom, stać na bánh mì. Jednak dopiero po odejściu Francuzów Wietnamczycy mogli swobodnie tworzyć własny wynalazek: bánh mì, które znamy i kochamy dzisiaj.
Kanapka Rubena
Nie zamawiaj Ruben na pierwszej randce lub podczas biznesowego lunchu pod wysokim ciśnieniem — to kanapka, którą można dostać ładny niechlujny. Pomiędzy dwiema kromkami chleba żytniego powinno być dużo pastrami, kiszonej kapusty, pikli, szwajcarskiego sera i pikantnego rosyjskiego dressingu. Prawdopodobnie będziesz potrzebować wykałaczki lub dwóch, aby utrzymać to razem.
Dlaczego ta kanapka ma imię? Kim jest oryginalny Reuben? Podobnie jak historia pochodzenia topnienia tuńczyka lub BLT, nie ma tylko jednego reuben . Jednym z potencjalnych twierdzeń o pochodzeniu kanapki jest to, że została wynaleziona przez właściciela hotelu w Omaha w latach dwudziestych XX wieku. Spotykała się grupa pokerzystów, a właściciel hotelu Bernard Schimmel przygotował kanapkę dla jednego z graczy, Reubena Kulakofsky'ego.
Istnieje jednak konkurencyjna historia pochodzenia kanapki Ruben, która wydaje się nieco mniej baśniowa, a bardziej prozaiczny fakt na temat delikatesów w Nowym Jorku (tj. Bardziej prawdopodobny): Została wynaleziona przez Arnolda Reubena na jego sklep z kanapkami na East 58th Street w 1914 roku. Niezależnie od tego, czy Reuben jest dziełem Nebraski, czy Nowego Jorku, tak czy inaczej, jest pyszny.
Francuskie kanapki z dipem
Świergot Oto kolejny bałagan! Francuski dip to gorąca kanapka składająca się z cienko pokrojonej wołowiny podawanej na bagietce, z dodatkiem bulionu wołowego do maczania, stąd nazwa. Zwykle podaje się go bez dodatków, ale czasami jest posypany szwajcarskim serem i cebulą. Jeśli robisz to w domu , możesz to zrobić w powolna kuchenka lub Natychmiastowa doniczka .
Dwie słynne restauracje w Los Angeles twierdzą, że wymyśliły francuski dip: Cole'a i Filipa . Cole's przypomina wyrafinowaną knajpę, podczas gdy Philippe'a przypomina bardziej staroświecką knajpkę lub kafeterię z podłogą pokrytą trocinami. A kto robi lepszą kanapkę z francuskim dipem, czyli oczywiście kwestia gustu . Ale trudno powiedzieć, która ponad stuletnia jadłodajnia Angeleno może twierdzić, że ma „oryginalny” francuski dip.
Ale gdyby to był Philippe's, oryginalny francuski dip mógłby być kanapką z wieprzowiną. W 1951 wywiad z LA Times , wspominał Philippe Mathieu, „Pewnego dnia klient zobaczył trochę sosu na dnie dużej patelni z pieczonym mięsem. Zapytał, czy mógłbym zanurzyć jedną stronę francuskiej bułki w tym sosie. Zrobiłem to i od razu pięciu czy sześciu innych chciało tego samego.
Kanapka z serem Philly?
Cheesesteak to lepki roztopiony ser i cienko pokrojony stek. Chociaż francuski dip pochodzi z Los Angeles, cheesesteak Philly kojarzy się z miejscem chyba bardziej niż jakakolwiek inna kanapka. To dla Filadelfii czym jest głębokie danie dla Chicago, czym jest grill w Teksasie lub czym jest pizza dla Nowego Jorku.
Aby zrobić cheesesteak, potrzebujesz cienko pokrojonej polędwicy lub ribeye. Jeśli chodzi o ser, klasykami są provolone, amerykański ser i Cheez Whiz. Możesz na tym poprzestać lub dodać karmelizowane cebule, pieczarki, ostrą paprykę lub paprykę, a następnie złożyć to wszystko razem na włoskiej bułce lub, jak to nazywają w Philly, hoagie .
Stek serowy został wynaleziony? w 1930 przez Pat Oliveri , sprzedawca hot dogów i imiennik legendarnego lokalu Pat's King of Steaks, który postanowił nieco urozmaicić swoje menu. Dorzucił trochę wołowiny na grilla z cebulą, dodał do bułki i tak narodziła się wczesna wersja cheesesteaka – kanapki ze stekiem bez sera. Ser przyszedł później.
Kanapka Monte Christo
Monte Cristo to gorączkowe marzenie o kanapce, wytartym croque monsieur, który został poddany amerykańskiemu zabiegowi smażenia w głębokim tłuszczu. Nie jest ani pikantny, ani słodki. To kanapka, a także francuskie tosty. W skrócie: to kanapka z szynką i serem, maczana w cieście jajecznym, smażona na patelni, a następnie posypana cukrem pudrem. Aby naprawdę docenić dekadencję Monte Christo, poznajmy jego statecznego starszego brata, croque monsieur ( czyli oryginalna kanapka z grillowanym serem).
Pierwotnie podawane w paryskiej kawiarni w 1910 r. , croque monsieur składa się z gruyere i szynki sprasowanej między dwiema kromkami chleba i smażonej na maśle. Od lat 30. do 60. XX wieku tę kanapkę często można było znaleźć w amerykańskich książkach kucharskich pod nazwami takimi jak „Francuska kanapka” lub „Francuska kanapka z serem tostowym”.
Chociaż nie ma dokładnej dokumentacji, Monte Cristo podobno wszedł na scenę w pewnym momencie lat 60. w południowej Kalifornii i eksplodował popularnością po tym, jak zaczęła go serwować restauracja Blue Bayou w Disneylandzie.
Bułka z homarem
Gdybyś mógł umieścić lato w Nowej Anglii na bułce, byłaby to bułka z homarem. Najlepsze bułeczki z homarem są proste i — przepraszam każdego, kto nie mieszka w Nowej Anglii lub kanadyjskim wybrzeżu — świeże. Homar to przysmak, więc po prostu odrobina cytryny i majonezu to wszystko, co naprawdę musisz dodać do mięsa homara, aby naprawdę śpiewało. Roladki z homarem są tradycyjnie podawane w dobry hot-dog z dzielonym topem z frytkami lub frytkami z boku.
pierwsza bułka z homarem została podana w Perry's, restauracji w Milford w stanie Connecticut, w 1929 roku. Kanapka stała się popularna w tej części stanu, ale nigdy tak naprawdę nie wystartowała. W latach 70. w Maine, sercu przemysłu połowu homarów, roladka z homarem naprawdę się zadomowiła. Wczesna bułka z homarem z Maine była bardzo prosta: ciepły homar podawany z masłem na bułce do hot-doga. Niezależnie od tego, czy jesz bułkę z homarem na gorąco z masłem, czy na zimno z majonezem, z miłości do homara, proszę, nie komplikuj.
Ciasto kanapkowe
Nawet jeśli kochasz meksykańskie jedzenie , możesz nie znać torty, znanej również jako „kanapka meksykańska”. Podobnie jak banh mì, torta jest kulinarna pozostałość francuskiego kolonializmu , ale w przeciwieństwie do chrupiących bagietek, które Francuzi przywieźli do Wietnamu, torta podawana jest na miękkiej bułce, która od klęski Francuzów w 1862 roku znana jest jako Telerasa i pambazów. Podobnie jak idealna kukurydziana tortilla, bułka torta jest miękką, subtelną trampoliną dla asertywnych smaków w środku.
Nie ma jednego przepisu na tortę, ale istnieje kilka popularnych odmian, takich jak utopione ciasto, który powstał w Jalisco w Meksyku. Ta torta składa się z carnitas podawanych na bułce na zakwasie, posmarowanej smażoną fasolą. Cała torta jest następnie „zatopiona” w pikantnym sosie i posypana surową cebulą. Kolejną kultową tortą jest Ciasto tamale , Torta, która zawiera tamale, kolejną przekąskę na bazie węglowodanów, jako nadzienie. Ta torta jest powszechnie uważana za żywność śniadaniową.
Kanapka z masłem orzechowym i galaretką
Najprostsza, stabilna na półce, przyjazna dzieciom kanapka i być może pierwsza kanapka, jaką kiedykolwiek zjadłeś. Triumf amerykańskiej pomysłowości i przetworzonej żywności, pierwszym krokiem w umożliwieniu PB&J było wynalezienie masła orzechowego w latach 80. XIX wieku. Wbrew powszechnemu przekonaniu, dr George Washington Carver nie wynalazł masła orzechowego, chociaż rozwinął orzeszki ziemne jako uprawę na Południu Ameryki.
W 1895 r. dr John Harvey Kellogg — „Kellogg”, jak w Kellogg's Cereal — opatentował proces wytwarzania masła orzechowego jako wysokobiałkowego substytutu dla osób, które nie potrafiły żuć stałego pokarmu. Niektórzy przypisują pisarce Julii Davis Chandler pierwsza wzmianka o kanapce z masłem orzechowym i galaretką w 1901 numerze Magazyn Boston Cooking School : „Dla urozmaicenia, pewnego dnia spróbuj zrobić małe kanapki lub paluszki chlebowe, składające się z trzech bardzo cienkich warstw chleba i dwóch nadzienia, jednej z pasty z orzeszków ziemnych, dowolnej marki, a do drugiej galaretki porzeczkowej lub krabowo-jabłkowej”.
Masło orzechowe stało się tanim składnikiem białka podczas Wielkiego Kryzysu, a podczas II wojny światowej masowo produkowana galaretka winogronowa Welcha była dodawana do racji żołnierza, popularyzując kanapkę z masłem orzechowym i galaretką wśród amerykańskich żołnierzy, którzy przynieśli do domu swoją miłość do kanapek po wojna.
Bajgiel z twarogiem i loxem
Ani bajgiel, ani lox nie pochodzą z Nowego Jorku, ale razem z serkiem śmietankowym, kaparami i cebulą jest wyraźnie nowojorska kreacja. Nikt nie wie dokładnie, kiedy to się stało, ale w latach pięćdziesiątych niektórzy żydowscy imigranci zrobiliby: użyj słowa „bajgle i lox” jako zniewagę czyli zbyt zamerykanizowany lub zasymilowany.
Wojny na bajgle toczyły się do znudzenia. Niektórzy ludzie wolę bajgle montrealskie , podczas gdy niektórzy uważają, że dosłownie nie da się dostać dobrego bajgla poza Nowym Jorkiem . Niektórzy myślą, że możesz znaleźć bajgiel w stylu nowojorskim praktycznie wszędzie .
Niezależnie od bajgla prawdziwa historia jest taka, że lox, o którym mowa, nie jest nawet loxem . To wędzony łosoś. Żydowska tradycja robienia loxu, czyli solonej ryby, rozpoczęła się w średniowiecznych Niemczech. Łosoś był drogi, więc Żydzi przechowywali śledzie i karpie w solance przez trzy do sześciu miesięcy. Kiedy Żydzi zaczęli przyjeżdżać do Nowego Jorku w połowie XIX wieku, zabrali ze sobą tę metodę konserwowania ryb i dostosowali ją do szerzej dostępnego łososia. Narodziły się bajgle i lox — prawdziwy, marynowany lox. Jednak wraz z nadejściem chłodnictwa techniki takie jak solanka nie były już potrzebne, a wędzone ryby stały się nowym faworytem.
Bajgiel i lox nie zawsze jest kanapką per se, a tak naprawdę jest bajglem i wędzonym łososiem, ale róża pod każdą inną nazwą pachnie tak samo… rybnie.
Kanapka po'boy
Po'boy (lub biedny chłopiec) to tradycyjny rodzaj kanapki z Luizjany, podawany na francuskim chlebie z Nowego Orleanu i wypełniony ostrygami, smażonymi krewetkami, rostbefem lub krabem. Początki po'boya sięgają do kanapki znanej jako bochenek ostryg a kanapka przybrała nazwę „biedny chłopiec” lub bardziej znajomy „po”chłopiec” podczas strajku tranzytowego w 1929 r. . Legenda głosi, że właściciele restauracji Bennie i Clovis Martin chcieli serwować strajkującym darmowe kanapki z pieczoną wołowiną, ale chcieli móc to zrobić z nowym rodzajem francuskiego chleba, który nie miał zwężających się końcówek, a tym samym nie marnował się. Baker John Genusa przyszedł na ratunek z długim, prostym francuskim bochenkiem i tak narodziła się kanapka po'boy.
najlepsze kawałki steku w kolejności
Nie musisz się ubierać, żeby zjeść po'boya, ale po'boy może przyjść „ubrany” czyli z polewą z posiekanej sałaty, pomidorów, pikli i majonezu.
Kubańska Kanapka
Podobnie jak wspomniane Monte Cristo, kanapka kubańska to kanapka z szynką i serem, ale na tym podobieństwa się kończą. Oprócz szynki i szwajcarskiego sera autentyczna kubańska kanapka zawiera pieczoną wieprzowinę i pikle, a wszystko to podawane na kubańskim chlebie, który jest chrupiący na zewnątrz i miękki w środku. Kluczem do tego, aby kanapka kubańska smakowała jak prawdziwa? za pomocą prasy do kanapek .
Pomimo swojej nazwy kanapka kubańska faktycznie powstała w Ybor City, Floryda , w restauracji Columbia lub jednej z mniejszych kawiarni w stylu kawiarni w okolicy. Obfita kanapka – wtedy składająca się z pikli, musztardy, szynki, indyka, salami i szwajcarskiego sera – służyła jako lunch dla imigrantów kubańskich cygar, którzy nazywali kanapki z mieszanym mięsem mieszany. Anglojęzyczni mieszkańcy Ybor City nazywali te kanapki „Kubańczykami”, tak jak ludzie, których zazwyczaj widywali jedząc te kanapki. Kanapki kubańskie można jeść na ciepło lub na zimno.
Tost z awokado
Najbardziej Instagrammed wszystkich kanapek i tzw niszczyciel budżetów milenijnych , tosty z awokado po raz pierwszy pojawiły się w menu (i na Instagramie) w Australii , chociaż można śmiało powiedzieć, że gdziekolwiek istniały awokado i chleb, jakaś forma tostów z awokado prawdopodobnie trafiła na czyjś talerz.
Bill Granger z Bill's Cafe w Sydney w Australii twierdzi, że jego kawiarnia umieściła na mapie tosty z awokado w 1993 roku. W swojej książce kucharskiej z 1999 roku umieścił również proste danie z rozgniecionego awokado, soli limonkowej i oliwy z oliwek na toście. Jedzenie w Sydney. W Stanach Zjednoczonych, nowojorska Cafe Gitane jako pierwsza spopularyzowała to danie, a kiedy Kuchnia opublikowany przepis na naśladowcę w 2008 roku i przepis na tosty z awokado pojawił się w książce kucharskiej Gwyneth Paltrow Wszystko jest dobrze , to skromne danie śniadaniowe oficjalnie się stało? jedzenie ducha czasu. Może tosty z awokado nie jest tak fajny jak kiedyś , ale nadal jest pyszny i łatwy do zrobienia w domu.
